จุดเล็กใสที่คล้ายเมล็ดโพธิ์เมล็ดไทร 511005C รอบสาย

 

รักษาใจให้เหมือนบัวต้องหยาดฝน

ดวงยุบลจะแช่มชื่นแย้มขยาย

ที่อึดอัดคับแคบจะคลี่คลาย

ตัวจะหายใจจะเย็นเช่นแสงจันทร์

ตะวันธรรม

 

จุดเล็กใสที่คล้ายเมล็ดโพธิ์เมล็ดไทร

วันอาทิตย์ที่ ๕ ตุลาคม พ.ศ. ๒๕๕๑

Link ไฟล์เสียงนำนั่งสมาธิใน youtube

ง่ายแต่ลึก​ 2 |EP.13| : จุดเล็กใสคล้ายเมล็ดโพธิ์เมล็ดไทร

 

(เมื่อเราได้สวดมนต์บูชาพระรัตนตรัยกันเสร็จเรียบร้อยแล้ว ต่อจากนี้ไปตั้งใจเจริญสมาธิภาวนากันนะ) รวมใจหยุดนิ่งๆ นุ่มๆ อยู่ที่ศูนย์กลางกายฐานที่ ๗ แตะเบาๆ สบายๆ ใจจะได้เคลื่อนเข้าไปสู่ภายในเอง ใจจะขยาย กายก็จะขยาย ความโล่ง โปร่ง เบา สบาย หายคับแคบหายอึดอัดก็จะเกิดขึ้นกับเรา

 

พอถูกส่วนมันจะหายไปหมดเลย เหมือนเราไม่มีตัวตนไม่มีร่างกาย คล้ายๆ กับกลมกลืนไปกับบรรยากาศ เป็นที่โล่งว่างที่ไม่มีขอบเขต แต่อุดมไปด้วยความสุข ความบริสุทธิ์ แล้วใจก็จะหยุดนิ่งแน่นนุ่ม เบาสบาย

 

จุดเล็กๆ ใสๆ ก็จะบังเกิดขึ้นเอง เป็นความใสบริสุทธิ์ที่เราไม่เคยเห็นมาก่อนเลย ใสเกินความใสใดๆ ในโลก เพชร ว่าใสแล้วในยามต้องแสงที่มีประกายเจิดจ้า แต่ว่ายังสู้จุดสว่างใสๆ นี้ไม่ได้เลย ถ้าเทียบกันแล้วรัตนะภายนอกเหมือนของที่ตาย ส่วนจุดใสๆ เหมือนของที่เป็น ที่มีชีวิตชีวา

 

จุดสว่างนี้ คือจุดเริ่มต้นของชีวิตใหม่ในเส้นทางของพระอริยเจ้า เส้นทางของท่านผู้รู้แจ้งเห็นแจ้งแทงตลอดในธรรมของผู้พ้นแล้ว เจนจบในโลกนี้แล้ว เจนจบในชีวิตของวัฏสงสารแล้ว เจนจบชีวิตที่เวียนว่ายตายเกิด ผ่านการเป็นอะไรต่ออะไรมามากแล้ว

 

จุดสว่างนี้จะมาพร้อมกับความสุขที่ยิ่งใหญ่ ความบริสุทธิ์ของใจที่เกลี้ยง จนเรารู้สึกภาคภูมิใจ ปีติใจว่า เรามีใจที่ใสบริสุทธิ์ที่ให้ความรู้สึกที่ยิ่งใหญ่กว่าความรู้สึกใดๆ ที่ผ่านมา มันเหมือนเติมเต็มความพร่องของชีวิตให้บริบูรณ์ขึ้น

 

จุดใสสว่างนี้เป็นประดุจเมล็ดพันธุ์พืชของชีวิต ที่รวบรวมความลับของชีวิตเอาไว้ เรื่องราวต่างๆ ของสรรพสัตว์และสรรพสิ่งทั้งหลายทั้งปวง เหมือนเมล็ดผลไม้ เมล็ดโพธิ์เมล็ดไทร ที่รวมทั้งราก ทั้งต้น กิ่ง ก้าน ใบ ดอก ผลของต้นโพธิ์ต้นไทร ครอบคลุมรวบรวมความร่มรื่นของต้นโพธิ์ ความร่มเย็น ร่มเงาของต้นโพธิ์ เรื่องราวของต้นโพธิ์เอาไว้ทั้งหมดเลย

 

จุดเล็กใสภายในก็คล้ายๆ อย่างนั้น แต่ว่าเรื่องราวภายในนั้นมันยิ่งใหญ่กว่าต้นโพธิ์ต้นไทรมากมายนัก เรื่องภพภูมิ ภพชาติ เรื่องการเวียนว่ายตายเกิด เรื่องนิพพาน ภพ ๓ โลกันตร์ เรื่องแสนโกฏิจักรวาล อนันตจักรวาล เรื่องนิพพานถอดกาย ไม่ถอดกาย เรื่องที่สุดแห่งธรรม อะไรต่างๆ เหล่านี้ เป็นต้น

 

จุดเล็กใสจะปรากฏเกิดขึ้นเมื่อใจหยุดนิ่งถูกส่วน มีความสุข ความบริสุทธิ์ ความสว่าง ทั้งชัด ทั้งใส ทั้งสว่าง ทั้งนิ่ง ทั้งแน่นทั้งนุ่มนวลไปพร้อมๆ กันหมดเลย จะปรากฏเกิดขึ้นเมื่อใจเรานิ่ง แล้วก็จะขยายออกมาเป็นดวงใสๆ กลมรอบตัวเหมือนดวงแก้วที่เจียระไนแล้ว จะใสเย็นสบาย มีความสุขมาก

 

ดวงใสๆ นั้นเป็นต้นทางไปสู่อายตนนิพพานที่พระพุทธเจ้าพระอรหันต์ ผู้รู้ ผู้ตื่น ผู้เบิกบานแล้ว ผู้พ้นแล้วผ่านเส้นทางนี้ในแนวดิ่งอย่างเดียว แต่ขยายไปทุกทิศทุกทาง กว้างขวางออกไปอย่างไร้ขอบเขต และในทางสายกลางนั้นเราก็จะเห็นสิ่งที่มีอยู่แล้วในตัว เหมือนรถหลายๆ ผลัดที่ส่งต่อๆ กันไปให้ถึงจุดหมายปลายทาง

 

มีทั้งดวง ทั้งกาย ชีวิตใหม่ภายในที่บริสุทธิ์บริบูรณ์เพิ่มขึ้นตั้งแต่กายมนุษย์ละเอียด กายทิพย์ กายพรหม กายอรูปพรหมกายธรรมโคตรภู กายธรรมพระโสดาบัน กายธรรมพระสกทาคามี กายธรรมพระอนาคามี กายธรรมพระอรหัต แล้วกายธรรมในกายธรรมอีกมากมายที่ซ้อนๆ กันอยู่ภายใน อย่างที่เราไม่รู้เลย เพราะพญามารบดบังเอาไว้ไม่ให้รู้ แม้กระทั่งไม่รู้ตัวเองว่าเรายังไม่รู้อะไรเลย เพื่อที่เราจะได้ไม่ขวนขวายแสวงหาความรู้

 

เขาบดบังเป็นชั้น ๆ เข้าไปเลย ตั้งแต่กายมนุษย์หยาบก็บดบัง ไปถึงกายมนุษย์ละเอียดก็ยังบดบังอีกระดับหนึ่ง ทิพย์พรหม อรูปพรหม กายธรรมเป็นชั้นๆ เข้าไป กระทั่งนับชั้นไม่ถ้วนอยู่ภายใน

 

เมื่อเรามาเกิดเป็นมนุษย์ในชาติหนึ่ง เราควรจะตัดสินใจเลือกทางเดินที่จะให้ประโยชน์สุขแก่ชีวิตของเราดีที่สุด ให้ความพึงพอใจสูงสุดแก่ชีวิต ท่านผู้รู้มีพระสัมมาสัมพุทธเจ้า พระอริยเจ้าทั้งหลาย ท่านมีบุญมีบารมีสอนตัวเอง ฝึกฝนตัวเอง ศึกษาฝึกฝนอะไรต่างๆ เหล่านั้นมาตลอด ท่านตัดสินใจว่าชีวิตอันประเสริฐคือชีวิตที่เดินเข้าไปสู่เส้นทางสายกลางภายในที่เต็มเปี่ยมไปด้วยความสุขและความบริสุทธิ์ ความรู้แจ้งเห็นแจ้งแทงตลอดในธรรมนั้นเป็นสิ่งที่ประเสริฐสุด

 

ดังนั้น ทุกชาติที่ผ่านๆ มาท่านจึงแสวงหาสิ่งนี้ โดยให้โอกาสตัวเอง ตั้งแต่สละทรัพย์ สละอวัยวะ กระทั่งสละชีวิตเพื่อให้เข้าถึงตรงนี้ ถึงความหยุดนิ่งอยู่ภายใน อะไรที่เป็นเครื่องพะรุงพะรังของชีวิตก็ปลดปล่อยมันไป เปลี่ยนแปลงสภาพสิ่งนั้นให้เป็นบุญเป็นบารมี ที่จะส่งเสริมเป็นพลังผลักดันให้เข้าไปสู่เส้นทางสายกลางภายใน

 

เมื่อทรัพย์ที่แสวงหาเป็นเครื่องพะรุงพะรังของชีวิต ต้องห่วง ต้องกังวล มีปัญหา แรงกดดัน ก็เปลี่ยนแปลงทรัพย์นั้นเป็นอริยทรัพย์เป็นบุญเป็นกุศลไป อวัยวะและชีวิตก็ในทำนองเดียวกัน มุ่งแสวงหาสิ่งนี้ เพื่อเส้นทางสายกลางภายใน คือ หยุดเป็นตัวสำเร็จ นี่แหละ

 

เพราะฉะนั้น ในชีวิตหนึ่งที่เกิดมาเป็นมนุษย์ เราต้องหยุดนิ่งตรงนี้ให้ได้ แล้วเราจะพบว่าปัญหาที่เกิดขึ้นในโลกนี้เกิดขึ้นเพราะความไม่รู้ เพราะใจมนุษย์ไม่หยุด ถ้าหยุดนิ่งแล้วจะมีความรู้ขึ้นมาอย่างหนึ่งว่า

 

สิ่งที่ยากที่สุด จะแก้ได้ด้วยวิธีการที่ง่ายที่สุด

 

ซึ่งเรานึกไม่ถึงเลย มันยิ่งกว่าหญ้าปากคอก ที่วัวออกจากคอกแล้วเดินข้ามไปเสียอีก เรามองข้ามไปนานแล้ว

 

ถ้าใจมวลมนุษยชาติทุกคนหยุดนิ่งที่ศูนย์กลางกายฐานที่ ๗ ได้ เข้าถึงสันติสุขภายใน อะไรๆ ก็จะดีขึ้น เริ่มตั้งแต่ภายในตัวของมนุษย์ทุกคนในโลกแล้วก็ขยายมาสู่โลกภายนอกจะสุขเย็นตั้งแต่ สัตวโลก คือ จิตใจ ขยายมาที่ขันธโลก คือ ร่างกาย ระบบประสาท กล้ามเนื้อ สุข สดชื่น แล้วก็ค่อยๆ ขยายไปสู่โอกาสโลก คือสิ่งแวดล้อม ตั้งแต่บรรยากาศติดผิวหนัง อากาศในตัวช่องว่างๆ ออกไปสู่โลกภายนอกจักรวาล ภพภูมิ แสนโกฏิจักรวาล อนันตจักรวาล ไปทั่วธาตุทั่วธรรม สันติสุขก็จะเกิดขึ้นง่ายๆ อย่างนี้

Add Comment

2551, ง่ายแต่ลึก2

วันอังคารที่ 19 กรกฎาคม พ.ศ. 2565

• Share

Related Posts