นิวรณ์ 5 451010F รอบค่ำ

 

เรียนใดฤาจักสู้ วิชชา

เรียนอื่นของมารา เขานั้น

เรียนหยุดพุทธศาสนา พาหลุด

พ้นจากมารบีบคั้น กลั่นแกล้งอนันต์กาล

ตะวันธรรม

 

นิวรณ์ ๕

วันพฤหัสบดีที่ ๑๐ ตุลาคม พ.ศ. ๒๕๔๕

 

Link ไฟล์เสียงนำนั่งสมาธิใน youtube 

ง่ายแต่ลึก​ 4 |EP.16| : นิวรณ์ 5

เมื่อเราบูชาพระรัตนตรัยกันเสร็จเรียบร้อยแล้ว ต่อจากนี้ไปตั้งใจให้แน่แน่ว มุ่งตรงต่อหนทางพระนิพพานกันทุก ๆ คนนะ ให้นั่งขัดสมาธิ โดยเอาขาขวาทับขาซ้าย มือขวาทับมือซ้าย ให้นิ้วชี้ของมือข้างขวาจรดนิ้วหัวแม่มือข้างซ้าย วางไว้บนหน้าตัก พอสบาย ๆ หลับตาของเราเบา ๆ ค่อนลูก พอสบาย ๆ คล้าย ๆ กับตอนที่เราใกล้จะหลับ อย่าไปบีบเปลือกตา อย่ากดลูกนัยน์ตา

 

ทำใจของเราให้เบิกบาน แช่มชื่น ให้สะอาด บริสุทธิ์ ผ่องใส ไร้กังวลในทุกสิ่ง ไม่ว่าจะเป็นเรื่องอะไรก็ตาม ให้ปลด ให้ปล่อย ให้วาง ทำใจให้ว่าง ๆ

 

คราวนี้เราก็มาสมมติว่า ภายในร่างกายของเราปราศจากอวัยวะ ปอด ตับ ม้าม ไต หัวใจ เป็นต้น สมมติเป็นที่โล่ง ๆ ว่าง ๆ เป็นปล่อง เป็นช่อง เป็นโพรง กลวงภายใน คล้าย ๆ ท่อแก้ว ท่อเพชรใส ๆ

 

วันนี้เป็นวันคล้ายวันเกิดของพระเดชพระคุณหลวงปู่ ผู้ค้นพบวิชชาธรรมกาย ครบ ๑๑๘ ปี ถ้าหากท่านยังมีชีวิตอยู่ถึงวันนี้ ท่านก็จะอายุ ๑๑๘ ปี ท่านได้ทิ้งข้อวัตรปฏิบัติ ปฏิปทามโนปณิธานของท่าน เป็นต้นบุญต้นแบบให้แก่โลก แล้วก็ยังได้มอบสิ่งที่สำคัญสำหรับชีวิตของมวลมนุษย์และเทวดาเอาไว้ให้กับโลกอีก ก็คือธรรมปฏิบัติที่จะทำให้เข้าถึงพระรัตนตรัยในตัว ถึงพุทธรัตนะ ถึงธรรมรัตนะ ถึงสังฆรัตนะ ซึ่งรัตนะทั้งสามนี้เป็นที่พึ่งที่ระลึกของมวลมนุษยชาติ ของตัวเราทั้งหลาย เป็นผู้ที่จะนำให้เราข้ามพ้นวัฏสงสาร ไปสู่ฝั่งอมตะพระนิพพานได้

 

การปฏิบัติธรรม ท่านสรุปวิธีการเอาไว้โดยย่อว่า “หยุดเป็นตัวสำเร็จ” ที่จะทำให้เข้าถึงพระรัตนตรัยในตัว เข้าถึงพระอริยบุคคลภายใน ซึ่งเราไม่ต้องเสียเวลาไปแสวงหาพระอริยบุคคลภายนอก เพราะดูยากว่า ท่านใดบุคคลใดจะเป็นพระอริยเจ้า แต่ท่านแนะให้ได้เข้าถึงพระอริยบุคคลภายใน จะเป็นโคตรภูบุคคล พระโสดาบัน พระสกิทาคามี พระอนาคามี หรือพระอรหันต์ ตลอดจนกระทั่งพระอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าว่า อยู่ภายในกายยาววา หนาคืบ กว้างศอกของเรานี่แหละ และจะเข้าถึงก็ด้วยหยุดกับนิ่ง

 

หยุดเป็นตัวสำเร็จ คือเอาใจที่แวบไปแวบมาคิดไปในเรื่องราวต่าง ๆ นำกลับมาหยุดนิ่งอยู่กับเนื้อกับตัวที่ศูนย์กลางกายฐานที่ ๗ ในกลางท้องของเรา ในระดับที่เหนือจากสะดือขึ้นมา ๒ นิ้วมือ โดยให้กำหนดบริกรรมนิมิตเป็นดวงใส ๆ กลมรอบตัว เหมือนดวงแก้วกายสิทธิ์ แต่ว่าใสประดุจเพชรลูกที่เจียระไนแล้ว ไม่มีตำหนิเลย โตเท่ากับแก้วตาของเรา คือ ไม่เล็กไม่ใหญ่ ขนาดปลายนิ้วก้อย นิ้วชี้ นิ้วนางของเรา อยู่ในกลางท้องให้เอามาหยุดนิ่งอยู่ที่ฐานที่ ๗

 

พร้อมกับประคองใจด้วยบริกรรมภาวนาว่า สัมมาอะระหัง เรื่อยไปเลย กี่ครั้งก็ได้ จนกว่าใจจะหยุดนิ่ง ซึ่งจะมีอาการอย่างนี้ คือเหมือนเราลืมคำภาวนาสัมมาอะระหังไป แต่ใจไม่ฟุ้งไปคิดเรื่องอื่น หรือเกิดความรู้สึกว่าไม่อยากจะภาวนาต่อไป อยากจะหยุดใจนิ่งอย่างนี้อย่างเดียว คือตรึกนึกถึงดวงใส หยุดอยู่ในกลางดวงใส นี่คือคำแนะนำของท่านว่า ต้องหยุดอย่างนี้นะเพราะใจไม่หยุด ทำให้เราเข้าไม่ถึงสิ่งที่ดี ที่มีอยู่ในตัวของเราซึ่งเป็นแผนผังของชีวิต ทำให้เข้าไม่ถึงพระรัตนตรัยในตัว ซึ่งเป็นที่พึ่งที่ระลึกภายใน

 

นิวรณ์ ๕

ที่ใจเราไม่หยุด เพราะว่ามีนิวรณ์ ๕ มาเป็นเครื่องกั้น

นิวรณ์ แปลว่า เครื่องกั้น กั้นไม่ให้ใจของเรา หรือเห็น จำ คิด รู้ เข้าไปถึงดวงธรรมภายใน ไม่ให้ใจของเราตกศูนย์เข้าไปถึงดวงธรรมที่ทำให้เป็นกายมนุษย์หยาบ ใส บริสุทธิ์ โตเท่ากับฟองไข่แดงของไก่ แล้วก็ลอยขึ้นมาเป็นดวงปฐมมรรค คือกั้นไม่ให้เข้าถึงปฐมมรรค เขาเรียกว่า นิวรณ์ ๕ มีตั้งแต่

 

กามฉันทะ คือ การตรึกถึง เรื่องเพศบ้าง เรื่องทรัพย์สมบัติบ้าง หรือคน สัตว์ สิ่งของ เป็นต้น

พยาบาท ความขุ่นมัว ขัดเคืองใจ มุ่งร้ายเขา

วิจิกิจฉา ความลังเลสงสัย สงสัยว่า เออ มันมีจริงไหม คนอย่างเราจะเข้าถึงหรือ หรือมีคนอื่นเข้าถึงหรือเปล่า

ถีนมิทธะ ความง่วง ความท้อ เคลิบเคลิ้ม

อุทธัจจกุกกุจจะ ความฟุ้งคิดไปในเรื่องราวต่าง ๆ

 

นิวรณ์ ๕ นี้เป็นเครื่องกั้นไม่ให้เราเข้าถึงธรรมภายใน อุปมาเหมือนเรามีดวงตาที่สามารถเห็นอะไรก็ได้ แต่ถูกถุงดำมาสวมศีรษะครอบเอาไว้ถึง ๕ ชั้น ทำให้มองอะไรไม่เห็นไปตามความเป็นจริง ถุงดำ ๕ ชั้นก็คล้าย ๆ กับนิวรณ์ทั้ง ๕ นี่แหละ เพราะนิวรณ์มันดำมืดเป็นเครื่องกั้นในการเห็น ไม่ให้ใจเราเข้าถึงดวงธรรม ถึงดวงปฐมมรรค แม้มีอยู่ในตัว ก็เข้าไม่ถึง เมื่อเข้าไม่ถึง จึงไม่รู้ว่ามี เราจึงไม่เคยเจอความสุขที่แท้จริง ไม่เคยอบอุ่นใจเลย เพราะเข้าไม่ถึงพระรัตนตรัย

 

แต่พระเดชพระคุณหลวงปู่ ท่านแนะว่า เอาใจมาหยุดนิ่งตรึกถึงดวงใส หยุดอยู่กลางดวงใส ๆ แล้วก็ภาวนาสัมมาอะระหังเรื่อยไป นอกจากดวงแล้วอาจจะตรึกถึงองค์พระ หรือภาพหลวงปู่ ภาพคุณยาย หรือสิ่งที่คุ้นเคยก็ได้ เพื่อให้เป็นที่ยึดที่เกาะของใจเรา ใจเราจะได้อยู่กับเนื้อกับตัว อยู่ที่ฐานที่ ๗ พอหยุดนิ่งนาน ๆ ไม่ช้าก็จะถูกส่วนไปเอง

 

ดวงภายใน กายภายใน

พอถูกส่วนก็จะตกศูนย์วูบไปที่ฐานที่ ๖ จะไปยกเอาดวงธรรมที่ทำให้เป็นกายมนุษย์หยาบใสบริสุทธิ์โตเท่ากับฟองไข่แดงของไก่ลอยขึ้นมา อยู่ที่ฐานที่ ๗ ซึ่งท่านเรียกว่า ดวงธัมมา-นุปัสสนา สติปัฏฐาน คือธรรมเบื้องต้นหรือดวงปฐมมรรค แปลว่า ต้นทางที่จะไปสู่อายตนนิพพาน

 

เมื่อธรรมดวงนี้บังเกิดขึ้น เราก็จะเห็นหนทางที่จะเข้าไปสู่ภายใน ซึ่งเป็นเส้นทางสายกลางของพระอริยเจ้า จะเป็นจุดเล็ก ๆ ใส ๆ ซึ่งพอแตะใจเบา ๆ จุดเล็กใสในกลางดวงธัมมา-นุปัสสนา สติปัฏฐาน ก็จะขยายใหญ่ขึ้น ดวงเดิมก็ขยายจนตกขอบไปเลย ดวงใหม่เกิดขึ้น เป็นเครื่องกรองกลั่นใจเราให้บริสุทธิ์ คือ ดวงศีล และในกลางดวงศีลก็จะมีจุดเล็ก ๆ

 

จุดศูนย์กลางเล็ก ๆ นั่นแหละ เป็นช่องทางเดินของใจ เราก็หยุดต่อไป ดวงศีลก็ขยาย พร้อมกับจุดเล็กตรงกลางขยายพร้อม ๆ กันมา ดวงถัดมาก็คือ ดวงสมาธิ แล้วก็เข้าถึงดวงปัญญา ดวงวิมุตติ

 

แต่ตรงกลางดวงวิมุตติญาณทัสสนะนี่แปลก จุดเล็กใสเหมือนกัน เวลาเราดูห่าง ๆ ปกติน่าจะเป็นดวงเกิดขึ้น แต่กลางดวงวิมุตติญาณทัสสนะ จุดเล็กใส ๆ นั้นกลายเป็นกายมนุษย์ละเอียด คือ ขยายออกมาเป็นกายที่นั่งสมาธิ หน้าตาเหมือนกับตัวของเรา ท่านหญิงเหมือนท่านหญิง ท่านชายเหมือนท่านชาย โตเต็มส่วนเลย นั่งสมาธิ หันหน้าออกไปทางเดียวกับตัวของเรา นี่ซิมันแปลก มันอัศจรรย์จริง ๆ ว่า พระเดชพระคุณหลวงปู่ไปค้นเจอได้อย่างไร

 

เข้าไปถึงกายในกาย กายมนุษย์ละเอียด ไปกายทิพย์ กายทิพย์ละเอียด กายรูปพรหมหยาบ กายรูปพรหมละเอียด กายอรูปพรหมหยาบ กายอรูปพรหมละเอียด กายธรรมโคตรภูหยาบ กายธรรมโคตรภูละเอียด กายธรรมพระโสดาบันหยาบ กายธรรมพระโสดาบันละเอียด กายธรรมพระสกิทาคามีหยาบ กายธรรมพระสกิทาคามีละเอียด กายธรรมพระอนาคามีหยาบกายธรรมพระอนาคามีละเอียด กายธรรมพระอรหัตหยาบ กายธรรมพระอรหัตละเอียด

 

ทั้งหมด ๑๘ กาย นับจากกายมนุษย์หยาบไปถึงกายธรรมอรหัต ระหว่างกายก็จะมีธรรม ๖ ดวง เป็นเครื่องคั่นเพื่อกลั่นใจเชื่อมให้ไปถึงอีกกายหนึ่ง

๑๘ กายนี้เป็นแผนผังที่ติดมาดั้งเดิม ตั้งแต่ปฐมชาติที่ได้เกิดมาเป็นมนุษย์ แต่ถึงแม้จะติดมา ถ้าหากไม่มีพระเดชพระคุณหลวงปู่ของเราสละชีวิต ค้นพบ นำมาเปิดเผย เราจะไม่มีวันรู้เด็ดขาด

 

ทีนี้ถ้าไม่รู้มันอันตราย เพราะโอกาสที่เราจะดำเนินชีวิตผิดพลาดจะมีมาก เพราะสิ่งแวดล้อมมันอำนวยให้ไปนรกทั้งสิ้น เหมือนชาวประมงที่ออกทะเล คืบก็ทะเล ศอกก็ทะเล เมตรวาก็ทะเล รอบตัวเราคิดพูดทำอะไรนิดหน่อยก็นรก อันตรายมาก ไม่รู้ไม่ได้ ไม่รู้แล้วก็จะทำผิดกฎแห่งกรรม มีวิบากเป็นผล ทุกข์ทั้งในปัจจุบันทุกข์ทั้งในอนาคต ในอบาย ในสังสารวัฏ ซึ่งยาวนานมาก อันตรายมาก ๆ

 

พระเดชพระคุณหลวงปู่ท่านค้นพบ มาแนะนำ ทำให้เราเข้าถึงความสุขที่แท้จริงได้ในปัจจุบัน ได้รู้เรื่องราวความจริงของชีวิต จะพ้นวิบากกรรมได้ต้องเข้าถึงกายธรรม นี่เป็นสิ่งที่เราต้องการทราบมากว่าเมื่อไรจะพ้น นอกจากไปเจอพระสัมมาสัมพุทธเจ้าแล้ว ก็ต้องค้นคว้าด้วยตัวเองไปถึงกายธรรม ไปเป็นอันหนึ่งอันเดียวกับกายธรรมจึงจะพ้นได้ ความรู้อย่างนี้เป็นสิ่งที่หาได้ยากยิ่ง ไม่มีใครมาบอกเรา บอกแต่กว้าง ๆ ว่า อย่าไปทำบาป ให้ทำดี ทำใจให้ใส แต่จะพ้นกรรมอย่างไร และเราก็ทำผิดพลาดกันมาก็เยอะ เพราะเวียนว่ายตายเกิดมานับภพนับชาติไม่ถ้วน แค่นี้ก็เป็นพระคุณที่ล้นเหลือจริง ๆ

 

สาธุชน : บ้านแก้วเรือนทองของคุณยายอาจารย์ฯ : ๑๙.๐๐ - ๒๑.๐๐ น.

Add Comment

2545, ง่ายแต่ลึก4

วันพุธที่ 20 กรกฎาคม พ.ศ. 2565

• Share

Related Posts