เส้นทางที่โรยด้วยกลีบกุหลาบ 541211D รอบบ่าย

เส้นทางที่โรยด้วยกลีบกุหลาบ

วันอาทิตย์ที่   ๑๑   ธันวาคม  พ.ศ. ๒๕๕๔ (๑๕.๐๐ - ๑๖.๐๐ น.)

งานบุญวันอาทิตย์ต้นเดือน ณ สภาธรรมกายสากล

ปรับกาย-ปรับใจ

ตั้งใจหลับตาเจริญสมาธิภาวนากันนะ หลับตาเบาๆ พอสบายๆ ผ่อนคลายกล้ามเนื้อทุกส่วนของร่างกายของเรา ทั้งเนื้อทั้งตัวให้รู้สึกสบาย

 

ขยับเนื้อขยับตัวของเราให้ดี ปรับท่านั่งให้ถูกส่วนจะได้ไม่ปวด ไม่เมื่อย เลือดลมในตัวจะได้เดินได้สะดวก อย่ามองข้ามไปนะลูกนะ เสียเวลาตรงนี้สักนิดหนึ่ง ให้รู้สึกสบายๆ

 

แล้วก็ทิ้งทุกอย่างปล่อยวางทุกสิ่ง ความผูกพันในทุกๆ เรื่อง ไม่ว่าจะเป็นคน สัตว์ สิ่งของ ต้องคลายความผูกพันทั้งหมด ทำใจให้เกลี้ยงๆ โล่งๆ ว่างๆ

 

นึกถึงบุญที่ปลื้ม

ให้นึกถึงบุญสักบุญหนึ่ง ที่จะทำให้เรารู้สึกปลื้ม นึกแล้วมีปีติสุขหล่อเลี้ยงใจ รู้สึกปลื้ม ให้เริ่มต้นนึกถึงบุญนี้ก่อน ที่เรานึกแล้วปลื้มได้ง่าย ไม่ว่าเราจะทำบุญด้วยอะไรก็ตาม จะเป็นทรัพย์ จะเป็นกำลังความคิด สติปัญญา หรือไปชักชวนผู้อื่นมาสร้างบารมี หรืออะไรก็ตามที่เป็นความดี เป็นบุญเป็นกุศลของเรา นึกทีไรแล้วเราปลื้ม ให้เริ่มต้นนึกถึงบุญนี้ก่อนนะลูกนะ

 

                   นึกถึงบุญที่เราทำได้ยากที่สุด แม้ไม่มาก แต่ยากสำหรับเรา มันคือชีวิตของเรา แล้วเราสามารถทำได้อย่างง่ายๆ สบายๆ ที่ทำให้เรานึกแล้วปลื้ม เพราะความปลื้มนี่แหละจะไปดึงบุญทุกๆ บุญที่เราทำผ่านมา แต่บางครั้งเราลืมไปแล้ว หรือไม่เคยนึกทบทวนในภพชาติปัจจุบัน ส่วนในอดีตยังไม่ต้องพูดถึง เราจำไม่ได้ เราลืม

 

อานิสงส์ความปลื้ม

                   ความปลื้มที่เรานึกถึงบุญแรกนี้จะไปดึงดูดทุกๆ บุญที่เราทำผ่านมา ไม่ว่าบุญเล็ก บุญน้อย บุญปานกลางหรือบุญใหญ่ทั้งทางโลกและในทางธรรม เช่น บุญสงเคราะห์โลก ช่วยเหลือเพื่อนมนุษย์ หรือบุญในทางพระพุทธศาสนา ทอดกฐิน ทอดผ้าป่า สร้างโรงเรียนปริยัติธรรม โบสถ์วิหาร ศาลาการเปรียญ หรือบุญอะไรก็แล้วแต่

 

ความปลื้มแรกจะไปดึงดูดทุกบุญดังกล่าวให้มารวมเป็นดวงบุญใสๆ บังเกิดขึ้นเองที่ศูนย์กลางกายฐานที่ ๗ โดยจะมีสัญญาณที่ตัวของเรา  รู้สึกว่าโล่งๆ โปร่งๆ เบาๆ สบายๆ ใจเบิกบาน แช่มชื่น บางทีเบาเหมือนจะเหาะจะลอยได้ บางทีเหมือนตัวโล่งๆ ว่างๆ กลืนไปกับบรรยากาศ ร่างกายหายไปเลยก็มี บางทีก็ขนลุกชูชัน เป็นต้น

 

ปลื้มตรงนั้นแหละสำคัญ จะทำให้ใจของเราไม่ฟุ้งคิดถึงเรื่องอื่นเลย จะนิ่งๆ อย่างนุ่มๆ ภายในไปเอง ใจจะใส เย็นๆ นิ่งๆ นุ่มๆ เบาๆ ไปเอง

 

การวางน้ำหนักใจจะเริ่มถูกส่วน ไม่หนักเกินไป ไม่เบาเกินไป ไม่ตั้งใจเกินไป ไม่อยากเห็นภาพภายในเกินไป จะพอดีๆ ไม่มากไม่น้อย ใจจะนิ่งๆ นุ่มๆ เบาๆ สบายๆ ไปเอง

 

สภาวธรรมภายใน

เดี๋ยวแสงสว่างก็เกิดขึ้นเอง ตั้งแต่เหมือนฟ้าสางๆ และสว่างขึ้นเรื่อยๆ จนกระทั่งเหมือนเราอยู่กลางแจ้ง เหมือนอาทิตย์เที่ยงวัน หรือเกินไปกว่านั้นจนเราไม่ทราบว่า จะไปเทียบกับแสงอะไร ดูนิ่งๆ เฉยๆ

 

            แสงสว่างบังเกิดขึ้น ใจก็ยิ่งนิ่งนุ่มหนักแน่นไปเพิ่มขึ้นไปเรื่อยๆ เอง นิ่งอย่างนุ่มนวล เบาๆ สบายๆ เดี๋ยวเราจะเห็นดวงใสๆ หรือจุดใสๆ คล้ายๆ กับดวงดาวในอากาศจะเกิดขึ้นเอง จุดสว่างใสๆ ขนาดดวงดาวในอากาศบ้าง ขนาดพระจันทร์ในคืนวันเพ็ญบ้าง ขนาดพระอาทิตย์ยามเที่ยงวันบ้าง เกิดขึ้นเองเลย เราก็ยังคงทำอย่างเดิม คือ ดูเฉยๆ นิ่งๆ เฉยๆ เดี๋ยวใจก็จะเคลื่อนผ่านเข้าไปภายใน

 

            ถ้านิ่งนุ่มน้อย  ก็จะค่อยๆ เคลื่อนเข้าไป ถ้านิ่งนุ่มหนาแน่นขึ้น คือนิ่งเพิ่มขึ้น  ก็จะเคลื่อนไปเร็วแรงขึ้น จะมาพร้อมกับความสุขกายสบายใจอย่างที่เราพูดไม่ออกบอกไม่ถูกทีเดียว จะเคลื่อนเข้าไปเป็นแนวดิ่งลงไปตรงกลางของกลางเองเลย แล้วความรู้สึกก็ขยายไปทุกทิศทุกทาง จะเคลื่อนเข้าไปอย่างง่ายๆ

 

บางทีเหมือนตกจากที่สูงวื้ดลงไป คล้ายๆ เรานอนหมิ่นเตียงแล้วหล่นวูบลงไปอย่างนั้น ก็ไม่ต้องตกใจ ทำเฉยๆ ต่อไปมันก็จะ Soft Soft ลงไปเองอย่างนุ่มๆ ละมุนละไม อย่างที่เราชอบ  ลงไปอย่างถูกใจเรา เราเกิดความพึงพอใจ

 

เมื่อความปลื้มปีติเพิ่มขึ้นจนกระทั่งเห็นดวงใสๆ เห็นองค์พระใสๆ ไปเองอย่าง สบายๆ ใจใสๆ อย่างนี้ ถ้ายังไม่ถึงตรงนี้ก็ไม่เป็นไร ให้นิ่งๆ นุ่มๆ เบาๆ สบายๆ ผ่อนคลายใจเย็นๆ ต้องใจเย็นๆ ให้นิ่งๆ นุ่มๆ เบาๆ

 

ต้องเบาๆ หนักไม่ได้นะ ไปกดไปดันก็ไม่ได้ ต้องเบาๆ หลับตาพริ้มๆ ต้องสบายๆ ต้องผ่อนคลาย ต้องใจเย็นๆ เดี๋ยวเราจะหลุดจากทุกสิ่งเลย จากความรู้สึกว่ามีใครๆ อยู่รอบตัวเราจะหมดไปเลย เหมือนเราอยู่คนเดียวในโลก ในที่โล่งว่างตรงกลางอย่างสบายๆ มีปีติสุข นิ่งเฉยอย่างเบาๆ สบายๆ ใจก็ใสๆ ใจก็เย็นๆ

 

            ใครที่เห็นองค์พระแล้ว  เดี๋ยวองค์พระก็จะขยายใหญ่ขึ้นไปเอง ที่เห็นดวง ดวงก็จะขยายใหญ่ขึ้นไปเอง โดยที่เราไม่ต้องทำอะไรเลย แค่นิ่งๆ นุ่มๆ เบาๆ สบายๆ ผ่อนคลายใจเย็นๆ ใจใสๆ

 

เมื่อมีความรู้สึกว่า เคลื่อนเข้าไปเหมือนมีแม่เหล็กยักษ์ดึงดูดเราเข้าไปอย่าไปฝืน อย่าไปต่อต้าน อย่าไปกังวล อย่าไปกลัว ให้ทำเฉยๆ อย่างสบายๆ ไม่ต้องทำอะไรที่มากไปกว่านี้  

 

ให้เฉยๆ จนกว่าสุขกับเฉยจะมาอยู่ด้วยกัน คือ เฉยแล้วมีความสุข ความสุขที่เกิดจากการที่ใจหยุดนิ่งเฉยๆ ให้มาพร้อมกันอย่างนี้ ถ้ามาพร้อมกันได้ อยู่ด้วยกันได้ระหว่างสุขกับเฉย การเข้าไปสู่ภายใน ในเส้นทางสายกลางจะง่ายขึ้นอย่างน่าอัศจรรย์ใจตัวเอง อัศจรรย์ใจในมหาปูชนียาจารย์ อัศจรรย์ใจในพระสัมมาสัมพุทธเจ้า พระอริยสาวกทั้งหลาย

 

เห็นสมณะภายในแล้วดีอย่างไร

เราจะเริ่มเข้าใจสิ่งที่ท่านเหล่านั้นสั่งสอน ถ่ายทอด จนกระทั่งตกมาถึงเราเพิ่มขึ้น เราจะมีปีติสุข ภาคภูมิในการที่ได้เกิดมาเป็นมนุษย์มาพบพระพุทธศาสนา

 

ถ้าเป็นกุลบุตร ผู้ชายได้บวช ได้เป็นสมณะ บวชแล้วได้ฝึกตน ทนหิว บำเพ็ญตบะ เป็นพระแท้ จะมีปีติและภาคภูมิใจ

 

ยิ่งเราเห็นสมณะภายใน เมื่อบวชแล้ว สมฺณานญฺ จทสฺสนํ ความเป็นมงคลก็เกิดขึ้น คือจิตใจจะสูงส่ง บริสุทธิ์ มีความสุข มีความสงบ มีความปีติและภาคภูมิใจ ปลื้มใจอย่างไม่มีที่สิ้นสุด จะรู้สึกเป็นใหญ่อยู่ในตัวเอง แล้วก็มีความรู้สึกว่า เราเป็นที่พึ่งของสรรพสัตว์ทั้งหลายได้ นอกเหนือจากพึ่งตัวเองได้แล้ว

 

แล้วก็จะตั้งเป้าหมายมุ่งตรงต่อหนทางพระนิพพาน ไปสู่จุดหมายปลายทางของชีวิต คือการทำพระนิพพานให้แจ้ง การสลัดตนให้พ้นจากกองทุกข์ การเป็นเนื้อนาบุญ การเป็นหนึ่งในสรณะที่พึ่งที่ระลึกของสรรพสัตว์ทั้งหลาย กระทั่งถึงมุ่งไปสู่ที่สุดแห่งธรรมก็จะบังเกิดขึ้น

 

            ที่เป็นคฤหัสถ์ เป็นสาธุชน อุบาสก อุบาสิกา ความปลื้มนี้ก็จะเกิดขึ้นเช่นเดียวกัน ปลื้มทั้งตัวเองที่ได้เข้าถึงสมณะภายใน และเห็นสมณะภายนอก ความปลื้มปีติไม่มีที่สิ้นสุดก็จะบังเกิดขึ้น

สมฺณานญฺ จทสฺสนํ การเห็นสมณะภายในก็จะดีอย่างนี้ 

เพราะฉะนั้น ทำให้ถูกหลักวิชชานะลูกนะ ต้องอย่างนี้

 

เดินธุดงค์สถาปนาเส้นทางมหาปูชะนียาจารย์

ภารกิจต่อไปนี้เป็นภารกิจที่ยิ่งใหญ่ในการสถาปนาเส้นทางมหาปูชนียาจารย์ เดินตามรอยของพระผู้ปราบมาร ซึ่งจะเริ่มต้นในวันนี้ ในการเวียนประทักษิณรอบมหาธรรมกายเจดีย์ภายใต้มหารัตนวิหารคดเพื่อบูชาพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ไหว้พระบรมครู บรมศาสดาสัมมาสัมพุทธเจ้าเป็นปฐมเริ่ม

 

ที่ลูกพระธรรมทายาทจะเริ่มต้นสถาปนากันในวันนี้ และที่ลูกๆ ผู้มีบุญทั้งหลายทั้งหญิงและชายจะทำหน้าที่เป็นอุบาสกอุบาสิกา ผู้เข้าไปนั่งใกล้พระรัตนตรัย ผู้ส่งเสริมสนับสนุนเป็นกำลังแห่งการตรัสรู้ธรรมของพุทธบุตรสายโลหิตแห่งพระสัมมาสัมพุทธเจ้า จะเริ่มต้นสถาปนาเส้นทางมหาปูชนียาจารย์ร่วมกัน ด้วยการวางผังชีวิตใหม่ที่จะโรยด้วยกลีบกุหลาบ ซึ่งได้อธิษฐานจิตกันเอาไว้อย่างดีแล้ว

 

            วันนี้เป็นวาระที่สำคัญ ที่ลูกทุกๆ คน ทั้งพุทธบุตร คฤหัสถ์ และบรรพชิต ก็จะต้องรักษากาย วาจา ใจของเราให้ใสๆ ให้หยุดนิ่งๆ นุ่มๆ ภายใน ให้ความสำคัญกับภารกิจอันยิ่งใหญ่นี้เป็นปฐมเริ่ม ก่อนที่เราจะไปสถาปนาในวันที่ ๒ มกราคม ตลอดเส้นทางของมหาปูชนียาจารย์ เป็นระยะทาง ๓๕๖.๕ กิโลเมตร ในทุกๆ หนทุกแห่งที่พระเดชพระคุณหลวงปู่ พระผู้ปราบมาร พระมงคลเทพมุนี (สด จนฺทสโร) ที่ท่านได้เดินทางมาก่อน จะได้เดินตามรอยเท้าของท่านต่อไป

 

            วันนี้ต้องให้ใจใสๆ แล้วนึกน้อมเอากุหลาบที่เราเตรียมเอามาจากที่บ้านก็ดี หรือทางที่เจ้าหน้าที่จัดเตรียมเอาไว้ก็ดี ทุกดอกทุกกลีบให้น้อมไว้ในกลางกาย นึกนิดเดียว น้อมไว้ในกลางกายด้วยจิตที่เลื่อมใสในพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ในมหาปูชนียาจารย์ ให้น้อมไว้กลางกาย เพราะทุกกลีบทุกดอกนี้เป็นทางมาแห่งบุญของเรา ทางมาแห่งบารมี ๑๐ ทัศ เป็นต้นบุญต้นแบบของผู้ที่จะมาภายหลังต่อไปในอนาคต ให้น้อมไว้ในกลางกายด้วยความเคารพเลื่อมใสในพระรัตนตรัย ในมหาปูชะนียาจารย์

 

            ใครที่ใจหยุดนิ่งอยู่ในกลางที่โล่งว่าง  ก็น้อมไว้ในกลางที่โล่งว่าง ใครที่ใจหยุดอยู่ในกลางดวงใสๆ ก็น้อมไว้ในกลางดวงใสๆ โดยแตะใจเบาๆ เดี๋ยวดวงใสๆ ก็จะขยายออกไปเองอย่างไม่มีขอบเขต กว้างออกไปเรื่อยๆ แล้วดอกกุหลาบที่เราเตรียมมานี่ทุกกลีบก็จะไปอยู่ในกลางดวงใสๆ นั้นเอง

 

ใครเข้าถึงกายภายใน เช่น เห็นตัวเอง เป็นต้น ก็ให้เอาใจหยุดนิ่งๆ นุ่มๆ ไว้กลางกายภายในที่เราเข้าถึง ใครที่เข้าถึงองค์พระ เห็นองค์พระใสๆ ก็เอาใจหยุดนิ่งๆ นุ่มๆ ไปในกลางองค์พระใสๆ ในทำนองเดียวกันซึ่งองค์พระใสๆ ก็จะขยายโตใหญ่ขึ้น

 

            กุหลาบทุกดอกทุกกลีบก็จะไปอยู่ในกลางนั้น จะเป็นสีอะไรก็แล้วแต่ที่เราเตรียมมา เมื่อตกเข้าไปอยู่ในกลางองค์พระใสๆ สีนี้ก็คงยังเป็นสีเดิม แต่ว่าใสบริสุทธิ์ สว่างมีรัศมี แล้วก็เป็นรัตนชาติที่ประณีตขึ้นไปเรื่อยๆ ตามกำลังแห่งความประณีตของใจที่หยุดนิ่งก็จะโตใหญ่เพิ่มขึ้นไป  ตามกำลังแห่งความประณีตของใจที่หยุดนิ่งๆ อย่างนุ่มๆ เบาๆ สบ๊าย สบาย ต้องนิ่งๆ ต้องนุ่มๆ

 

ต้องนุ่มๆ กว่านี้ อย่างเบาๆ สบายๆ ผ่อนคลาย ใจเย็นๆ อย่าไปตั้งใจเกินไป ให้ใจเย็นๆ ต้องเบาๆ ต้องผ่อนคลาย ใจใสๆ เดี๋ยวสิ่งต่างๆ ทั้งหมดที่หลวงพ่อได้กล่าวมาแล้วก็จะบังเกิดขึ้น

 

            ดอกกุหลาบทุกดอกนี้จะเป็นทางมาแห่งบุญบารมี ๑๐ ทัศของเรา ที่จะทำให้ชีวิตของเราต่อจากนี้ไป จะรุ่งเรือง จะร่ำรวย จะราบรื่น มีชีวิตที่รื่นรมย์ สดชื่น เหมือนโรยด้วยกลีบกุหลาบ ตลอดเส้นทางแห่งการสร้างบารมีไปสู่ที่สุดแห่งธรรม ไม่ว่าจะไปพักกลางทางที่เทวโลกก็ตาม ที่ดุสิตบุรีวงบุญพิเศษเขตบรมโพธิสัตว์ก็ตาม จะมีทิพยสมบัติที่สดใสสว่างไสวอย่างที่เรานึกไม่ถึงเลย เพราะฉะนั้นให้ทำใจหยุดนิ่งๆ นุ่มๆ อย่างสบายๆ

 

อาราธนามหาปูชนียาจารย์ทุกท่าน น้อมนำเอาดอกกุหลาบทุกดอกทุกกลีบไปถวายเป็นพุทธบูชาแด่พระธรรมกายของพระพุทธเจ้า พระอรหันต์ทั้งหลายที่ท่านดับขันธปรินิพพานนานมาแล้ว มีพระธรรมกายปรากฏอยู่นับพระองค์ไม่ถ้วน ในอายตนนิพพานที่สว่างด้วยธรรมรังษีของพระธรรมกาย ในธรรมธาตุอันบริสุทธิ์สะอาดสว่างสงบ เป็นบรมสุข ให้ใจเราหยุดนิ่งๆ นุ่มๆ กันอย่างนี้นะจ๊ะ 

Add Comment

2554

วันเสาร์ที่ 13 สิงหาคม พ.ศ. 2565

• Share

Related Posts