บูชาหลวงปู่ด้วยพวงมาลัยดอกมะลิ
วันอาทิตย์ที่ ๑
เมษายน พ.ศ. ๒๕๕๕ (๑๓.๓๐ - ๑๕.๓๐ น.)
งานบุญวันอาทิตย์ต้นเดือน ณ ห้องแก้วสารพัดนึก
ปรับกาย
ก่อนที่จะประกอบพิธีวางพวงมาลัยดอกมะลิสักการบูชาพระเดชพระคุณหลวงปู่
พระผู้ปราบมาร ให้ลูกๆ ทุกคนนั่งหลับตาเจริญสมาธิภาวนากันนะจ๊ะ
หลับตาเบาๆ
พอสบายๆ ผ่อนคลายทุกส่วนของร่างกาย ทั้งเนื้อทั้งตัวให้รู้สึกสบาย
ปรับท่านั่งให้ถูกส่วน
ขยับเนื้อขยับตัวของเราให้ดี ให้เลือดลมในตัวเดินได้สะดวก จะได้ไม่ปวดไม่เมื่อย
ผ่อนคลายทั้งร่างกายและจิตใจ
ต้องให้รู้สึกสบายๆ อย่ามองข้ามเกี่ยวกับเรื่องเหล่านี้ ในการปรับท่านั่ง ในการผ่อนคลาย
ในการปิดเปลือกตา หลับตาเบาๆ สำคัญนะลูกนะ สำคัญมากๆ ทีเดียว
ปรับใจ
แล้วทิ้งทุกอย่าง
ปล่อยวางทุกสิ่ง คลายความผูกพันจากทุกๆ สิ่ง ต้องปล่อยวางจริงๆ
เหมือนเราอยู่คนเดียวในโลก ไม่เคยทำภารกิจอะไรมาก่อน ให้ปลด ให้ปล่อย ให้วาง
ทำใจให้ใสๆ ให้บริสุทธิ์ แล้วรวมกลับเข้าไปสู่ภายใน
วางใจ
ค่อยๆ
หยุดใจไปเบาๆ แตะใจไปเบาๆ ที่ศูนย์กลางกายฐานที่ ๗ ให้ใจนิ่งๆ นุ่มๆ เบาๆ สบายๆ
ต้องเบาๆ ต้องสบายๆ ต้องผ่อนคลาย ให้ใจใสๆ ให้ใจเกลี้ยงๆบริสุทธิ์ ใสๆ หยุดนิ่งๆ
นุ่มๆ ที่ศูนย์กลางกายฐานที่ ๗ อย่างเบาๆ สบายๆ
บริกรรมนิมิต
ให้น้อมภาพพระเดชพระคุณหลวงปู่
พระผู้ปราบมาร นึกน้อมเบาๆ ง่ายๆ อาราธนาให้ท่านสิงสถิตอยู่ที่ศูนย์กลางกายฐานที่
๗ ในกลางท้องของเรา ต้องนึกเบาๆ
อย่าไปตั้งใจเกินไป
นึกเหมือนไม่ได้นึกอย่างนั้น อาราธนาท่านให้ซ้อนอยู่ในกลางกายของเราอย่างเบาๆ
อย่างสบายๆ ด้วยใจใสๆ ใจเย็นๆ
บริกรรมภาวนา
พร้อมกับประคองใจให้หยุดนิ่งๆ
นุ่มๆ ด้วยบริกรรมภาวนาในใจเบาๆ ว่า สัมมาอะระหังๆๆ ให้เสียงคำภาวนา สัมมาอะระหัง ดังออกมาจากกลางกายรูปหลวงปู่ทองคำที่อยู่ในกลางท้องของเรา
ให้ดังออกมาจากตรงนั้น เป็นเสียงที่ละเอียดอ่อนเหมือนเสียงของสำนึกลึกๆ
ประคองใจไปเรื่อยๆ
จนกว่าใจจะหยุดนิ่ง หมดความจำเป็นที่จะต้องใช้บริกรรมภาวนา แล้วเสียงคำภาวนาจะเลือนหายไปเอง
เหลือแต่ใจที่นิ่งๆ นุ่มๆ เบาๆ สบายๆ อยู่ที่ศูนย์กลางกายฐานที่ ๗ มองเห็นภาพพระเดชพระคุณหลวงปู่ชัดแจ่มขึ้นมาทีเดียว
อย่าเค้นภาพ
อย่าเน้นภาพ
แต่อย่าไปเค้นภาพ
อย่าไปเน้น ต้องเบาๆ เหมือนค่อยๆ ชำเลืองมองลงไปอย่างไม่ได้ตั้งใจ ใหม่ๆ
ต้องทำอย่างนี้ สำหรับผู้ที่ใจยังไม่ละเอียด ต้องทำอย่างนี้ไปก่อน แล้วใจจะค่อยๆ
นิ่งๆ นุ่มๆ เบาๆ ไปเอง
ถ้าเผลอไปเค้นภาพ ไปเน้นภาพ ต้องพร้อมที่จะเริ่มต้นใหม่ โดยค่อยๆ
เผยอเปลือกตาขึ้นมานิดหนึ่ง เหมือนปรือๆ ตา แล้วความรู้สึกที่เรากดใจลงไปก็ดี
ไปเน้น ไปเค้นเพราะตั้งใจมาก อยากจะเห็นชัดๆ เร็วๆ จะได้หายไป พอหายไป เราก็เริ่มต้นใหม่
ปรับให้สบายๆ ต้องพร้อมที่จะเริ่มต้นใหม่ ถ้าเราทำไม่ถูกวิธี
ให้ใจนิ่งๆ
นุ่มๆ เบาๆ สบายๆ ให้ใจหยุดในหยุด หยุดในหยุด นิ่งในนิ่ง นิ่งในนิ่ง นุ่ม ๆ เบาๆ
ต้องเบาๆ ต้องสบายๆ ให้ลูกทำตรงนี้ให้เป็นก่อน ต้องเบาๆ ต้องสบาย ต้องไม่เพ่ง ไม่จ้อง
ไม่กดใจ นึกเป็นภาพได้แค่ไหนเอาแค่นั้นไปก่อน ต้องใจเย็นๆ เดี๋ยวจะไปถึงจุดที่ใจละเอียดเอง
พอใจละเอียดจะหลุดจากกายหยาบเหมือนตัวเราหายไป ค่อยๆ กลืนไปกับบรรยากาศ ใจจะโล่งๆ
ว่างๆ เกลี้ยงๆ เบาๆ เพิ่มขึ้นไปเรื่อยๆ
เดี๋ยวภาพของพระเดชพระคุณหลวงปู่จะค่อยๆ
ชัดขึ้น ชัดขึ้นเองอย่างอัศจรรย์ทีเดียว แปลว่า ใจเรานิ่งเพิ่มขึ้นแล้ว
ยิ่งนิ่งยิ่งชัดแจ่มขึ้นมาเอง แล้วมีความเบาสบาย
ถ้าเผลอหลุดออกไปจากภาพการนึกถึงพระเดชพระคุณหลวงปู่
เรามาเริ่มต้นใหม่อย่างง่ายๆ ไม่ต้องเสียดาย เริ่มต้นใหม่ และค่อยๆ ฝึกซ้ำๆ ๆ ช้าๆ
ชัดๆ ชัดขึ้นมาเอง ต้องค่อยๆ บรรจงวางใจอย่างเบาๆ
ถ้าภาพพระเดชพระคุณหลวงปู่เปลี่ยนไปเป็นดวงใสก็ไม่เป็นไร
ดูไปเฉยๆ ไม่ต้องเปลี่ยนกลับมาใหม่ ถ้าเปลี่ยนไปเป็นดวงเราก็ดูดวงใสๆ ไปเรื่อยๆ
อย่างสบายๆ ถ้าเปลี่ยนไปเป็นองค์พระ เราก็ดูองค์พระไป คือ ดูสิ่งล่าสุดที่ผุดผ่านเข้ามาในกลางกายของเรา
ทำใจนิ่งๆ นุ่มๆ ในสิ่งที่ผุดผ่านกลางกายของเรา เมื่อถึงจุดนั้นให้มองผ่านๆ ไม่ต้องคิดอะไร ทำเฉยๆ ให้ใจนิ่งๆ นุ่มๆ เบาๆ สบายๆ
ผ่อนคลาย ใจใสๆ ใจเย็นๆ ใจจะได้หยุดได้เร็วขึ้น
นึกน้อมพวงมาลัยดอกมะลิบูชาธรรมหลวงปู่
เมื่อใจเราเริ่มละเอียดดีแล้ว
นึกน้อมเอาพวงมาลัยดอกมะลิที่วางบนพานมาไว้กลางกายของเรา นึกนิดเดียว พอนึกภาพ พวงมาลัยดอกมะลิพร้อมพานก็อยู่ในกลางกายของเราเลย
เราก็ทำใจนิ่งๆ นุ่มๆ นึกน้อมถวายบูชาธรรมแด่พระเดชพระคุณหลวงปู่ พระผู้ปราบมาร
นึกน้อมในใจของเรา
เดี๋ยวพวงมาลัยทั้งหมดจะน้อมผ่านกลางกายเรา และผ่านเข้าไปอยู่ในกลางองค์พระธรรมกาย ที่จะรวบพวกเราผ่านไปในกลางของพระเดชพระคุณหลวงปู่
จะวื้ดเข้าไปเลย วื้ดเหมือนตกศูนย์ไปอย่างนั้น วื้ด โล่งกว้างไปรอบตัวทุกทิศทุกทาง
ผ่านกลางกายรูปหล่อทองคำ กายเนื้อที่เราคุ้นเคยในภาพไปถึงกายธรรมของท่านจะวื้ดไปเลย
ไปอยู่ในกลางกายธรรมของท่าน แล้วผ่านเข้าไปอีก เพราะในกลางกายธรรมของท่านจะมีองค์พระซ้อนนับไม่ถ้วน
ซ้อนๆ กันอยู่ถี่ยิบเลย ซ้อนอย่างเป็นระบบระเบียบ พวงมาลัยของเราจะไปถึงทุกกายของท่าน
ยิ่งเรายิ่งหยุดยิ่งนิ่ง ยิ่งดิ่งวื้ดไปไม่หยุดยั้ง ยิ่งทับทวีไปเลย
ไปถึงองค์พระในกลางกายของท่านที่นับองค์ไม่ถ้วนทุกองค์พรึบไปเลย
แต่ละองค์ท่านทับทวีขึ้นไปเรื่อยๆ
ยิ่งใจหยุด ยิ่งนิ่ง ยิ่งวื้ดไปกว้างขวางขึ้นเรื่อยๆ ทุกทิศทุกทาง เต็มไปหมดเลย
พวงมาลัยของเราจะใส จะสว่าง จะสวยงาม แล้วจะเป็นระเบียบ แม้แต่กลีบดอกก็จะเป็นระเบียบเท่าๆ
กัน แตกต่างจากของหยาบ สวย ซ้อนเข้าไปข้างใน ผ่านเข้าไปเรื่อยๆ เรานิ่งในนิ่งเข้าไปเรื่อยๆ
อย่างสบายๆ
ดวงบุญเกิดขึ้น
บุญเกิดขึ้นมากมายทีเดียว
เป็นดวงบุญใสๆ ติดทุกกายของเราเลย ติดมาตั้งแต่ละเอียดมาถึงกายหยาบ
กายที่ละเอียดที่สุดของเรา สุดตรงปลายแล้วเนื่องมาถึงกายมนุษย์หยาบ อย่างเช่น
สมมติว่า ไปถึงกายธรรมอรหัตที่ละเอียดๆ ดวงบุญซ้อนตั้งแต่กายธรรมอรหัต
กายพระอนาคามี ถอยหลังมาเรื่อยๆ กายสกิทาคามี พระโสดาบัน โคตรภู กายอรูปพรหม
กายพรหม กายทิพย์ กายมนุษย์ละเอียด ถึงกายหยาบซ้อนๆ พอถึงกายหยาบก็ซ้อนกลับเข้าไปอีก
ไปสู่ที่ละเอียดอีก ให้หนาแน่น กลับไปกลับมาหลายๆ รอบทีเดียว ซ้อนนิ่ง
ให้ลูกนิ่งๆ
นะจ๊ะ นิ่ง นุ่ม เบา สบาย พอใจเราใสๆ ใจเราละเอียดดีแล้ว
ต่อจากนี้ไปเราจะได้มาพร้อมใจกันอธิษฐานจิตในกลางดวงบุญที่ได้จากการสักการบูชาพระเดชพระคุณหลวงปู่ด้วยพวงมาลัยนี้
ให้ลูกทุกคนนั่งพับเพียบหลับตาพนมมือขึ้นพร้อมๆ กัน ใจยังหยุดนิ่งๆ นุ่มๆ อยู่ภายในนะจ๊ะ
(บูชาพระรัตนตรัย)
อธิษฐานจิตถวายดอกมะลิบูชาหลวงปู่ทองคำ
ด้วยบุญกุศล, ที่ข้าพเจ้าทั้งหลาย, ได้ถวายดอกมะลิของหอม, น้อมสักการบูชา, พระเดชพระคุณหลวงปู่, พระผู้ปราบมาร, ก่อนที่จะอัญเชิญ, รูปหล่อทองคำ, ไปประดิษฐาน, ยังพระมหาเจดีย์, มหารัชมงคล, ณ วัดปากน้ำ ภาษีเจริญ, และด้วยอานิสงส์, ที่ข้าพเจ้าทั้งหลาย, ตั้งใจเอาทองคำ, นำมาหล่อรูปเหมือน, ของพระเดชพระคุณหลวงปู่, พระผู้ปราบมาร, เพื่อประดิษฐานไว้, ในมหาวิหาร, พระมงคลเทพมุนี, (สด จนฺทสโร,)
ผู้มีมโนปณิธานอันยิ่งใหญ่, มุ่งมั่นปราบมาร, ประหารกิเลส, ให้สิ้นเชื้อไม่เหลือเศษ, ไปสู่ที่สุดแห่งธรรม,
ขออานิสงส์แห่งบุญนี้, จงดลบันดาลให้, ข้าพเจ้าทั้งหลาย, ได้ประสบความสำเร็จในชีวิต,
ในธุรกิจหน้าที่การงาน, และสิ่งที่พึงปรารถนา,
ให้มีมหาสมบัติอัศจรรย์, ทันใช้สร้างบารมี,
ในปัจจุบันชาตินี้, ให้มีผิวพรรณวรรณะผ่องใส,
มีสุขภาพพลานามัยแข็งแรง, มีอายุขัยยืนยาว, สามารถสร้างบารมีได้, อย่างสะดวกสบาย,
เมื่อยังต้องเวียนว่ายตายเกิด, ถือกำเนิดมาเป็นมนุษย์,
ให้ได้เพศบริสุทธิ์, บังเกิดในตระกูลสัมมาทิฏฐิ,
ในร่มเงาพระพุทธศาสนา, วิชชาธรรมกาย, ให้ถึงพร้อมด้วย, ที่สุดแห่งรูปสมบัติ, ที่สุดแห่งทรัพย์สมบัติ, ที่สุดแห่งคุณสมบัติ,
ที่สุดแห่งลาภ ยศ สรรเสริญ สุข, และได้บรรลุมรรคผลนิพพาน,
ให้เข้าถึงวิชชาธรรมกาย, ตั้งแต่ยังเยาว์วัย,
สามารถระลึกชาติได้, ให้ได้สร้างความดี,
ตราบชีวีหมดสิ้นอายุขัย,
ครั้นละโลกไป, ให้ได้ไปดุสิตบุรี,
ในวงบุญพิเศษ, เขตบรมโพธิสัตว์, ผู้มุ่งไปสู่ที่สุดแห่งธรรม, ให้ได้บรรลุธรรม,
ของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า, และพระเดชพระคุณหลวงปู่,
พระมงคลเทพมุนี, (สด จนฺทสโร), พระผู้ปราบมาร, ให้ความปรารถนาทั้งมวล, ของข้าพเจ้าทั้งหลาย, จงเป็นผลสำเร็จ, จงเป็นผลสำเร็จ, จงเป็นผลสำเร็จ, ด้วยอานุภาพแห่งพระธรรมกาย, ของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า,
ทุกๆ พระองค์, จงทุกประการเทอญ, นิพพานะปัจจะโย โหตุ
(พระเทพญาณมหามุนีวางพานดอกมะลิหน้ารูปหล่อพระเดชพระคุณหลวงปู่ฯ)
วันเสาร์ที่ 13 สิงหาคม พ.ศ. 2565