พิธีจุดไฟแก้วสดุดีนักรบกองทัพธรรม
วันอาทิตย์ที่ ๑๐ พฤษภาคม พ.ศ. ๒๕๕๘ (๑๗.๓๐ - ๑๘.๓๐ น.)
สภาธรรมกายสากล / ปทุมเจดีย์ วัดพระธรรมกาย
ปรับกาย-ปรับใจ-วางใจ
ตั้งใจหลับตาเจริญสมาธิภาวนากันนะ หลับตาเบาๆ พอสบายๆ
ผ่อนคลายทุกส่วนของร่างกายของเรา ทั้งเนื้อทั้งตัวให้รู้สึกสบาย
รวมใจไปหยุดนิ่งๆ นุ่มๆ ที่ศูนย์กลางกายฐานที่ ๗
ซึ่งอยู่ในกลางท้องของเรา ในระดับที่เหนือจากสะดือขึ้นมา ๒ นิ้วมือ อย่างง่ายๆ
อย่างสบายๆ ทำใจให้ใสๆ ใจเย็นๆ ประคองใจให้หยุดนิ่งๆ นุ่มๆ
บริกรรมนิมิต-บริกรรมภาวนา
จะตรึกนึกถึงดวงใสๆ หรือองค์พระใสๆ อย่างใดอย่างหนึ่งก็ได้ที่เราคุ้นเคย นึกได้ง่าย
นึกได้สบายๆ ให้นึกอย่างเบาๆ เท่าที่เราจะนึกได้ ชัดเจนแค่ไหนก็เอาแค่นั้นไปก่อน
แม้ไม่ชัดมากก็ไม่เป็นไร ขนาดไหนก็ได้นะ จะเป็นดวงใสๆ เหมือนก้อนน้ำแข็งใสๆ
หรือกระจกใสๆ หรือเพชรใสๆ อย่างใดอย่างหนึ่งก็ได้ เท่าที่เรานึกได้อย่างง่ายๆ
อย่างสบายๆ
ถ้าคุ้นกับองค์พระก็นึกองค์พระแก้วขาวใส
หรือองค์พระพุทธรูปที่เราคุ้นเคย ที่เรากราบไหว้บูชาท่านทุกวัน นึกถึงท่านได้ง่าย
เราก็เอาองค์นั้นไปก่อน ให้ท่านนั่งเจริญสมาธิภาวนาในกลางกายเรา
หันหน้าออกไปทางเดียวกับตัวของเรา นึกได้แค่ไหนก็เอาแค่นั้นไปก่อน แต่ต้องสบาย
อย่าลืมคำนี้นะ ต้องสบายๆ
พร้อมกับประคองใจให้หยุดนิ่งด้วยบริกรรมภาวนาในใจเบาๆ ว่า
สัมมาอะระหังๆๆ จะภาวนากี่ครั้งก็ได้ แต่ทุกครั้งจะต้องนึกถึงบริกรรมนิมิตดังกล่าว
จะเป็นดวงใสๆ หรือองค์พระใสๆ อย่างใดอย่างหนึ่งควบคู่ไปด้วย ถ้านึกไม่ออกก็ไม่เป็นไร
จะภาวนาสัมมาอะระหังอย่างเดียวก็ได้ แต่ต้องสบาย อย่าทิ้งคำนี้นะ ต้องผ่อนคลาย
ใจต้องใสๆ ใจต้องเย็นๆ ประคองไปจนกว่าใจจะหยุดนิ่ง
สดุดีนักรบกองทัพธรรม
วันนี้เราได้มาประชุมพร้อมเพรียงกัน
เพื่อประกอบพิธีสดุดีนักรบกองทัพธรรม ๕ ท่าน คือ พระมหาวิชา อธิวิชฺโช, พระประเสริฐชัย เสฏฺฐธมฺโม, พระณรงค์ ภูริสีโล, อุบาสิกาวิมล งามราศี,
และศรัทธาวาสรัตนา ช่วยเจริญ
ซึ่งทุกท่านได้อุทิศตนทำงานพระพุทธศาสนาอย่างเอาชีวิตเป็นเดิมพัน
สมกับที่ได้เกิดมาสร้างบารมีอย่างแท้จริง
พระมหาวิชา อธิวิชฺโช
ลูกพระมหาวิชา อธิวิชฺโช ท่านได้เข้ามาสร้างบารมีร่วมกันกับหมู่คณะ
ตั้งแต่สมัยที่เป็นนักศึกษามหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์
แล้วก็มาฝึกตัวเป็นอุบาสกรับบุญอยู่แผนกโสตฯ
ต่อมาก็ได้บวชในปีพุทธศักราช ๒๕๓๒ ที่พระอุโบสถวัดปากน้ำภาษีเจริญ
ท่านตั้งใจที่จะเป็นพระแท้ผู้เป็นเนื้อนาบุญของโลก เป็นอายุของพระพุทธศาสนา เมื่องานของวัดเราเริ่มขยายตัวไปต่างประเทศ
ท่านก็ได้ทำหน้าที่เป็นพระอาจารย์อยู่ที่วัดพระธรรมกายฮ่องกง
ได้ช่วยกันเผยแผ่พระพุทธศาสนาในแถบภาคพื้นเอเชีย
ท่านเป็นผู้มีข้อวัตรปฏิบัติที่น่าเคารพเลื่อมใส มีความสุภาพอ่อนโยน
ให้ความเป็นกันเองกับทุกๆ คน จนเป็นที่รักของเพื่อนสหธรรมิก
และเป็นที่เคารพนับถือของญาติโยม ท่านเป็นพระภิกษุที่มีมนุษยสัมพันธ์ดี ยิ้มแย้ม
อารมณ์ดี มีใจโอบอ้อมอารี ชอบช่วยเหลือผู้อื่นอยู่เสมอ
พระประเสริฐชัย
เสฏฺฐธมฺโม
สำหรับลูกพระประเสริฐชัย เสฏฺฐธมฺโม อายุ ๔๑ ปี
ได้ตั้งใจเข้ามาบวชสร้างบารมี รวมอายุพรรษาได้ ๑๘ พรรษา
โดยตอนแรกท่านรับบุญอยู่ที่ศูนย์เผยแผ่ธรรมะ ท่านเป็นผู้ที่มีความอ่อนน้อมถ่อมตน
รักการให้ธรรมทาน และมีความสุขกับการได้แสดงธรรม
ต่อมาท่านก็มาเป็นพระอาจารย์สามเณร ดูแลอบรมสามเณรโรงเรียนเตรียมพุทธศาสตร์ที่เขาแก้วเสด็จ
ท่านเป็นต้นบุญต้นแบบที่ดี ทั้งในเรื่องการปฏิบัติธรรม และการรับงานบุญ
ครั้งหนึ่งท่านได้รับบุญให้นำกำลังสามเณรมาช่วยกันทำอาสนะที่นั่งฉันของพระเณรที่หอฉันคุณยายฯ
ซึ่งต้องเร่งทำงานให้ทันใช้งาน บางวันก็ทำอยู่ดึกถึงตี ๑ ตี ๒ แต่ท่านก็มุ่งมั่นไม่ย่อท้อ
ไม่เสร็จเป็นไม่เลิก ท่านมีความรับผิดชอบ มีความอดทน
และมีความสุขใจในการรับบุญทุกครั้งที่หลวงพ่อและหมู่คณะได้มอบหมาย
ต่อจากนั้นท่านก็ได้ตั้งใจมาปฏิบัติธรรมอยู่ที่กองภาวนา
จนมีผลการปฏิบัติธรรมที่ดี ได้เห็นองค์พระชัดใสสว่าง มีที่พึ่งที่ระลึกภายใน
พระณรงค์ ภูริสีโล
สำหรับลูกพระณรงค์ ภูริสีโล
ท่านได้มาบวชสามเณรรุ่นอัญเชิญพระบรมพุทธเจ้า ในปีพุทธศักราช ๒๕๔๑
และเกิดกุศลศรัทธาจึงได้อุทิศชีวิตอุปสมบทเป็นพระภิกษุ
ช่วงพรรษาต้นๆ
ท่านได้รับมอบหมายจากหมู่คณะให้ไปบุกเบิกที่เขาแก้วเสด็จ และได้เป็นพระอาจารย์อบรมสามเณรหลายร้อยรูป
ท่านเป็นผู้ที่มีจิตเมตตา มีความเสียสละ ขยัน อดทน สงบ มักน้อย สันโดษ
และมีจิตใจดีงาม
ในปีพุทธศักราช ๒๕๔๔ ท่านได้ขยายงานในการสร้างศาสนทายาท
โดยท่านได้เป็นเจ้าอาวาสวัดคลองมะเลาที่กบินทร์บุรี และต่อมาก็ได้บุกเบิกสร้างวัดหนองไผ่ล้อม
เพื่อสร้างพระอุโบสถไว้รองรับการบรรพชาอุปสมบทพระภิกษุสามเณรธรรมทายาทเขาแก้วเสด็จเป็นจำนวนมาก
ต่อมาท่านก็ได้ไปเผยแผ่ยังต่างประเทศ ณ วัดพุทธนอร์ดไรน์
ประเทศเยอรมนี รวมการสร้างบารมีในเพศสมณะของท่านได้ ๑๖ พรรษา
อุบาสิกาวิมล งามราศรี
สำหรับลูกอุบาสิกาวิมล งามราศรี
ได้เข้ามาสร้างบารมีกับหมู่คณะตั้งแต่ปีพ.ศ. ๒๕๓๙ ได้เป็นบัณฑิตแก้ว รุ่นที่ ๙
และต่อมาก็ได้อุทิศตนเป็นอุบาสิกาเขตใน ประพฤติพรหมจรรย์อยู่กับหมู่คณะเป็นเวลา ๘
ปี
เธอได้ตั้งใจฝึกฝนอบรมตัวเอง
พร้อมทั้งปรับปรุงแก้ไขตัวเองให้บริสุทธิ์บริบูรณ์ยิ่งๆ ขึ้นไป
เธอได้รับบุญในด้านการจัดการอบรมต่างๆ ขององค์กร
เธอเป็นต้นบุญต้นแบบที่ดีในด้านการมีปิยวาจา ชอบสรรเสริญคุณความดีของผู้อื่น
และเป็นผู้ให้ความเบิกบาน สร้างรอยยิ้มให้กับทุกๆ คน
เวลาที่ได้รับมอบหมายงานบุญ เธอจะเป็นคนขยันขันแข็ง ไม่เกี่ยงงาน หนักเอาเบาสู้
เป็นผู้ที่มีความรับผิดชอบสูง และกระตือรือร้นในการสร้างบารมีอยู่ตลอดเวลา
เธอประทับใจในคุณธรรมของคุณยายอาจารย์มหารัตนอุบาสิกาจันทร์ ขนนกยูง
ในเรื่องความอดทน ความสะอาด ความมีระเบียบวินัย ความซื่อสัตย์
และรักการปฏิบัติธรรม เธอจึงได้พยายามฝึกตัวอยู่เสมอ และเป็นผู้ที่รักความสะอาดมาก
มีจิตใจงดงาม น้ำใจงาม
ทำให้เธอเป็นที่รักของเพื่อนสหธรรมิกและพี่น้องนักสร้างบารมี
ศรัทธาวาสรัตนา
ช่วยเจริญ
สำหรับป้ารัตนา ช่วยเจริญ ได้เข้ามาสร้างบารมีเป็นศรัทธาวาส
ช่วยรับงานบุญของหลวงพ่อทัตตะอยู่ที่อาศรมบัณฑิต ท่านเป็นผู้อาวุโสที่น่ารัก
คอยอุปัฏฐากบำรุงพระภิกษุสงฆ์ไม่ให้ขาดตกบกพร่อง
ท่านเป็นผู้ที่ขวนขวายในการสร้างบุญ จะแสวงหาโอกาสในการสั่งสมบุญทุกๆ
บุญ เป็นนักสร้างบารมีที่ไม่มีข้อแม้ เงื่อนไข และไม่หวั่นไหวในการสร้างบารมี
อีกทั้งยังเป็นคนขยัน สู้งาน ไม่เคยย่อท้อต่ออุปสรรคเลย
เวลามีใครมาขอความช่วยเหลือให้ป้าช่วยทำอะไร ท่านก็จะยินดีทำให้อย่างเต็มที่
เป็นผู้ที่มีน้ำใจงาม ท่านมีความรักและภาคภูมิใจในหมู่คณะของเราเป็นอย่างมาก
ยิ้มสุดท้ายที่งดงาม
แม้ยอดนักสร้างบารมีทั้ง ๕ ท่านที่กล่าวมานี้
ท่านอยากจะอยู่สร้างบารมีกับพวกเราไปนานๆ
แต่ทว่าพญามัจจุราชก็มักจะไม่ให้โอกาสใครได้ทำความดีนาน
ท่านเหล่านี้จึงจำต้องเดินทางออกจากกายมนุษย์หยาบไป ทั้งๆ
ที่หมู่คณะก็ไม่อยากจะให้ท่านไป
แต่ถึงอย่างไรทุกๆ ท่านก็ได้ใช้วันเวลาทุกอนุวินาทีสร้างบารมีอย่างคุ้มค่าและมีคุณค่า
สมกับที่ได้เกิดมาแล้วในชาตินี้ แล้วก็ได้กลับไปพักกลางทางที่ดุสิตบุรี วงบุญพิเศษกันเรียบร้อยแล้ว
การเคลื่อนย้ายไปสู่ปรโลกได้อัตภาพใหม่
จึงเป็นเหมือนการละภาชนะดิน ไปสู่ภาชนะทองคำที่ดีกว่า ประณีตกว่า และเป็นการจากไปอย่างผู้มีชัยชนะ
สำหรับนักรบที่ยังอยู่ ก็จะต้องสร้างบารมีกันต่อไป
เรายังมีภารกิจอันยิ่งใหญ่ในการกอบกู้ฟื้นฟูพระพุทธศาสนา แต่ในขณะเดียวกันเราก็จะต้องเร่งทำความเพียร
ปฏิบัติธรรมให้เข้าถึงพระธรรมกายให้ได้
เพื่อชีวิตจะได้อยู่อย่างมีความสุขสงบและปลอดภัยในสังสารวัฏ
เนื่องจากชีวิตนี้เป็นของน้อย ความตายไม่มีนิมิตหมาย
มันจะเกิดขึ้นตอนไหนกับใครก็รู้ได้ยาก เหมือนอย่างที่เกิดขึ้นกับลูกพระมหาวิชา
อธิวิชฺโช, ลูกพระประเสริฐชัย เสฏฺฐธมฺโม, ลูกพระณรงค์ ภูริสีโล, ลูกอุบาสิกาวิมล
งามราศรี, และป้ารัตนา ช่วยเจริญ
เพราะฉะนั้น อย่าประมาทกันนะ เราจะต้องเตรียมตัวของเราให้พร้อมเสมอ
ให้มั่นอยู่ในบุญ มั่นอยู่ในธรรมะ แล้วเราจะมียิ้มสุดท้ายที่งดงาม
เป็นผู้ที่สว่างมาแล้วก็สว่างไป
เมื่อลูกทุกรูปทุกคนเข้าใจกันอย่างนี้ดีแล้ว
ต่อจากนี้ไปก็ให้หยุดใจนิ่งๆ นุ่มๆ ไปที่ศูนย์กลางกายฐานที่ ๗ อย่างเบาๆ สบายๆ
กันทุกๆ คนนะ ต่างคนต่างนั่งกันไปเงียบๆ นะจ๊ะ (สัพเพฯ)
ขอเรียนเชิญคณะญาติเจ้าภาพผู้มีบุญลุกขึ้นยืนประจำแท่นเพื่อเตรียมจุดไฟแก้วส่งร่างนักรบแห่งกองทัพธรรมยอดนักสร้างบารมีทั้ง
๕ ท่าน บัดนี้ถึงเวลาสว่างแล้ว เวลาแห่งการส่งร่างนักรบแห่งกองทัพธรรมยอดนักสร้างบารมี
พระมหาวิชา อธิวิชฺโช, พระประเสริฐชัย เสฏฺฐธมฺโม, พระณรงค์ ภูริสีโล,
อุบาสิกาวิมล งามราศี, และศรัทธาวาสรัตนา ช่วยเจริญ
ขอเรียนเชิญคณะญาติและเจ้าภาพผู้มีบุญจุดไฟแก้ว ณ บัดนี้
(พิธีจุดไฟแก้ว)
อธิษฐานธรรมสังเวช
ในวันนี้, ข้าพเจ้าทั้งหลาย, ได้ร่วมประกอบพิธี,
ส่งร่างนักรบกองทัพธรรม, ทำให้เกิดธรรมสังเวช, ในเหตุแห่งมรณภัย, ของชีวิตในสังสารวัฏ, ที่ไม่อาจกำหนดเบื้องต้น, ในท่ามกลาง, และเบื้องปลายได้, ที่สรรพสัตว์ทั้งหลาย, ยังต้องท่องเที่ยวไป, ต่างทอดทิ้งร่างไว้, บนผืนปฐพี, มีกองกระดูก,
สูงเท่าภูเขา, แม้ตัวของเรา,
ก็จะต้องจากโลกนี้ไป, สู่สัมปรายภพ,
เฉกเช่นเดียวกัน,
วันเวลาที่ผ่านมา, ข้าพเจ้าทั้งหลาย, ได้อุทิศตน, ในอาณาจักรแห่งธรรม, นำสันติสุขที่แท้จริง, ไปสู่มวลมนุษยชาติ, รับใช้พระพุทธศาสน์, อย่างเอาชีวิตเป็นเดิมพัน, ด้วยบุญกุศลนี้, ถ้าหากวันใด,
ที่ข้าพเจ้าทั้งหลาย, จะต้องจากโลกนี้ไป, ขอให้ได้ไปดุสิตบุรี, ในวงบุญพิเศษ, เขตบรมโพธิสัตว์, ผู้มุ่งไปสู่ที่สุดแห่งธรรม, ให้ถึงพร้อมด้วย, มนุษย์สมบัติอันเลิศ, ทิพยสมบัติอันเลิศ, และนิพพานสมบัติอันประเสริฐ,
เมื่อยังต้องเวียนว่ายตายเกิด, ถือกำเนิดมาเป็นมนุษย์,
ให้ได้เพศบริสุทธิ์, บังเกิดในบวรพระพุทธศาสนา, วิชชาธรรมกาย, เป็นผู้ไม่ประมาทในชีวิต, คิดสอนตนเองได้, ให้เป็นบัณฑิตนักปราชญ์, ฉลาดในศาสตร์ทั้งปวง, มีดวงปัญญาสว่างไสว, ให้ได้บรรลุธรรม, ของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า, และพระเดชพระคุณหลวงปู่, พระมงคลเทพมุนี, สด จนฺทสโร, พระผู้ปราบมาร,
และคุณยายอาจารย์, มหารัตนอุบาสิกาจันทร์ ขนนกยูง,
ให้ความปรารถนาทั้งมวล, ของข้าพเจ้าทั้งหลาย, จงเป็นผลสำเร็จ, จงเป็นผลสำเร็จ, จงเป็นผลสำเร็จ,
ด้วยอานุภาพแห่งพระธรรมกาย, ของพระสัมมาสัมพุทธ
เจ้า, ทุกๆ พระองค์, จงทุกประการเทอญฯ, นิพพานะ ปัจจะโย โหตุ.
บทแผ่เมตตา
สัพเพสัตตา, สัตว์ทั้งหลาย, ที่เป็นเพื่อนทุกข์,
เกิดแก่เจ็บตาย, ด้วยกันหมดทั้งสิ้น, อะเวรา, จงเป็นสุขๆ เถิด, อย่าได้มีเวรแก่กันและกันเลย,
สัพเพสัตตา, สัตว์ทั้งหลายที่เป็นเพื่อนทุกข์, เกิดแก่เจ็บตาย, ด้วยกันหมดทั้งสิ้น, อัพยาปัชฌา, จงเป็นสุขๆ เถิด,
อย่าได้เบียดเบียนซึ่งกันและกันเลย,
สัพเพสัตตา, สัตว์ทั้งหลาย, ที่เป็นเพื่อนทุกข์,
เกิดแก่เจ็บตาย, ด้วยกันหมดทั้งสิ้น, อะนีฆา, จงเป็นสุขๆ เถิด, อย่าได้มีความทุกข์กายทุกข์ใจเลย,
สัพเพสัตตา, สัตว์ทั้งหลาย, ที่เป็นเพื่อนทุกข์,
เกิดแก่เจ็บตาย, ด้วยกันหมดทั้งสิ้น, สุขี อัตตานัง, ปริหรันตุ,
จงมีความสุขกายสุขใจ, รักษาตน,
ให้พ้นจากทุกข์ภัยทั้งสิ้นเถิด,
ท่านทั้งหลาย, ที่ท่านได้ทุกข์, ขอให้ท่านมีความสุข, ท่านทั้งหลาย, ที่ท่านได้สุข,
ขอให้สุขยิ่งๆ ขึ้นไป,
สัพเพสัตตา, สัตว์ทั้งหลาย, ที่เกิดเป็นอัณฑชะ, ที่เกิดเป็นชลาพุชะ, ที่เกิดเป็นสังเสทชะ, ที่เกิดเป็นโอปปาติกะ, จงมารับกุศลผลบุญ, ให้ถ้วนทั่วทุกตัวเทอญฯ
วันเสาร์ที่ 13 สิงหาคม พ.ศ. 2565