แก้วกายสิทธิ์ 550826D รอบบ่าย

แก้วกายสิทธิ์

วันอาทิตย์ที่  ๒๖  สิงหาคม  พ.ศ. ๒๕๕๕ (๑๓.๓๐ - ๑๕.๓๐ น.)

งานบุญวันอาทิตย์ \ พิธีจุดเทียนชัยไฟนิรันดร์อนันตชัย ณ ห้องแก้วสารพัดนึก

ปรับกาย-ปรับใจ

เมื่อเราได้จุดเทียนใจไฟนิรันดร์อนันตชัยบูชาพระรัตนตรัยเสร็จเรียบร้อยแล้ว ต่อจากนี้ไปให้ลูกทุกคนตั้งใจหลับตาเจริญสมาธิภาวนากันนะ

 

หลับตาเบาๆ พอสบายๆ  ผ่อนคลายกล้ามเนื้อทุกส่วนของร่างกาย ทั้งเนื้อทั้งตัวให้รู้สึกว่าสบาย ขยับเนื้อขยับตัวของเราให้ดี ปรับท่านั่งให้ถูกส่วน จะได้ไม่ปวดไม่เมื่อยกัน

 

แล้วตรวจตราดูทั้งร่างกายและจิตใจ มีตรงไหนที่ตึง เกร็ง เครียด ก็ต้องผ่อนคลาย ต้องสบายๆ ใจถึงจะรวมเข้าไปสู่ภายในได้อย่างง่ายๆ อย่าไปตั้งใจกันเกินไป นั่งธรรมดาๆ  แต่ผ่อนคลายสบายๆ

 

ทำใจให้ใสๆ ให้ใจเย็นๆ ใจเกลี้ยงๆ ไม่ยึดมั่นถือมั่นในสิ่งใดเลย ในคน ในสัตว์ สิ่งของอะไรต่างๆ เราปลดเราปล่อยเราวางให้หมด

 

การวางใจ

แล้วก็รวมใจกลับเข้าไปสู่ภายใน ให้ไปหยุดนิ่งๆ นุ่มๆ ที่ศูนย์กลางกายฐานที่ ๗ ซึ่งอยู่ในกลางท้องของเรา ในระดับที่เหนือจากสะดือขึ้นมา ๒ นิ้วมือ หรือจำง่ายๆ ว่าอยู่ในบริเวณกลางท้อง

 

สภาวธรรม

            ถ้าเราผ่อนคลายได้จริงๆ ทั้งร่างกายและจิตใจ รวมทั้งหลับตาให้เป็น ให้เปลือกตาปรือๆ นิดๆ จนกระทั่งเราไม่สนใจลูกนัยน์ตาเลย จะทำให้ใจลงไปตรงกลางกายเราได้ง่าย แต่ต้องฝึกบ่อยๆ ทำซ้ำๆ ก็จะชำนาญขึ้น ใจจะไปหยุดนิ่งๆ นุ่มๆ ที่ศูนย์กลางกายฐานที่ ๗ แล้วเราไม่ต้องทำอะไรเลย

 

ให้ใจนิ่งในนิ่ง นิ่งๆ นุ่มๆ เบาๆ สบายๆ ใจใสๆ ใจเย็นๆ เดี๋ยวข้างในร่างกายเราจะเป็นโพรง มันจะกลวง จะโปร่ง โล่ง ว่าง ไปเอง

 

กายจะค่อยๆ เบาขึ้น สบายขึ้น จะหลุดจากหยาบไปอยู่ข้างใน ที่โล่งๆ มันหลุดจากกายหยาบไปแล้ว ใจจะสบาย ใจจะใสๆ ใจจะเย็นๆ ปริมาณของความปีติสุขก็จะค่อยๆ เพิ่มขึ้นเองอย่างสบายๆ จนกระทั่งตัวหายไปเอง เหมือนร่างกายเรากลืนไปกับบรรยากาศ ใจจะนิ่งนุ่มเยือกเย็น ใสๆ

 

ยิ่งถ้าเรานิ่งในนิ่งไปเรื่อยๆ ทำจนคุ้นเคย จะหลุดไปได้เร็ว พอถึงที่โล่งกลางอวกาศ แสงสว่างก็ค่อยๆ เกิดความสว่างภายในตั้งแต่เหมือนฟ้าสางๆ จนกระทั่งถึงยามเช้า ยามสาย ถึงเที่ยงวัน สว่างเย็นๆ ใสๆ เดี๋ยวใจก็หล่นลงไป มีดวงใสๆ ลอยขึ้นมา ใสเกินความใสใดๆ ในโลก

 

อย่างน้อยก็ใสเหมือนกับน้ำใสๆ หรือเหมือนกระจกใสๆ หรือเหมือนเพชรใสๆ หรือใสจนไม่ทราบว่าจะไปเปรียบกับอะไร จะใสสวยงามมาก อย่างเล็กก็ขนาดดวงดาวในอากาศ อย่างกลางก็ขนาดพระจันทร์ในคืนวันเพ็ญ อย่างใหญ่ก็ขนาดพระอาทิตย์ยามเที่ยงวันหรือใหญ่กว่านี้

 

จะใสบริสุทธิ์สว่างมาพร้อมความสุขความบริสุทธิ์ ความอบอุ่นใจ ความเบากายเบาใจ ความปีติภาคภูมิใจ ความเป็นใหญ่ในตัวเอง ความเป็นอิสรภาพอยู่ในตัว  จะใสๆ เย็นๆ สว่างๆ

 

เรานิ่งเรื่อยไป นิ่งในกลางดวง หรือกลางสิ่งที่ผุดผ่านมาให้เราเห็นนิ่งอย่างเดียวไม่ต้องทำอะไรที่นอกเหนือจากนี้ นิ่งๆ ใสๆ เดี๋ยวใจก็จะเคลื่อนเข้าไปเรื่อยๆ ไปในแนวดิ่งลงไป จะขยายรอบตัว

 

ใจจะดิ่งนิ่งเข้าไปเรื่อยผ่านดวงผ่านกายต่างๆ กระทั่งถึงพระธรรมกายเกตุดอกบัวตูมใส ใสยิ่งกว่าเพชร อย่างน้อยก็เป็นอย่างที่ว่าไว้นี่ แต่จะใสมากๆ สว่างเจิดจ้า มาพร้อมกับความสุขความบริสุทธิ์ในอิริยาบถสมาธิ ท่านนั่งอย่างเดียว ไม่ยืน ไม่เดิน ไม่นอน อยู่ในอิริยาบถของผู้ไม่ต้องทำกิจอย่างอื่นแล้ว นิ่งสงบอย่างเดียว

 

ยิ่งถ้าเรายิ่งหยุดยิ่งนิ่งก็ยิ่งเห็นท่านชัดใสสว่างทีเดียว จากเห็นไกลๆ ก็เห็นใกล้ๆ กระทั่งเคลื่อนเข้าไปสู่ภายในท่าน นิ่งไปในกลางกายท่าน พอเรานิ่งสนิทก็เป็นหนึ่งเดียวกันเลย ใสบริสุทธิ์ นี่แหละที่พึ่งที่ระลึกของเรา

 

พรรษานี้อย่างน้อยก็ต้องเอาให้ได้อย่างนี้ คือ เห็นดวง เห็นองค์พระ จึงจะเรียกว่าพรรษาแห่งการเข้าถึงธรรม ซึ่งจะเป็นที่พึ่งที่แท้จริงให้กับตัวของเราเองได้ หยุดนิ่งอย่างเดียวอย่างสบายๆ จึงจะเข้าถึงได้ พอถึงท่านเราก็นิ่งอย่างเดียว  นิ่งๆ ฝึกซ้ำๆ ๆ ให้สนิท ให้ติดให้ได้ในกลางของท่าน  ติดเป็นหนึ่งเดียวกันเลย

 

แก้วกายสิทธิ์ แก้วแห่งความสมปรารถนา

            คราวนี้เราก็เอาน้อมเอาดวงแก้วที่รับไปเมื่อวานนี้ตั้งไว้กลางกายขององค์พระ  ถ้ายังเข้าไม่ถึงก็กลางกายเรา หรือกลางที่ใจหยุดนิ่ง แต่ถ้าเข้าถึงท่านได้ก็ง่าย จะเห็นดวงแก้วที่รับไปเมื่อวานนี้มาอยู่ในกลางกายองค์พระได้

 

ถ้าแก้วดวงนี้มาอยู่ในกลางองค์พระได้ก็จะเป็นแก้วสารพัดนึกประดุจแก้วมณีโชติรสที่จะนำความสุขความสำเร็จในสิ่งที่เราตั้งใจไว้ด้วยดีให้บังเกิดขึ้น ดวงแก้วถ้าตกไปอยู่ในกลางองค์พระจะใสจะสว่างมีรัศมีเจิดจ้าทีเดียว

 

ให้เรานิ่งๆ นุ่มๆ เบาๆ สบายๆ ต้องสบาย  ต้องผ่อนคลาย ต้องใจเย็นๆ ดวงแก้วดวงนี้ก็จะยิ่งสุกใสสว่าง แล้วก็ขยายได้

(ปฏิบัติธรรม)

 

พอเรานิ่งเข้ากลางดวงแก้วนั้น ดวงแก้วขยาย ถ้าเราละเอียดพอก็จะเห็นกาย กายสิทธิ์อยู่ในดวงแก้วนั้น แต่ใจต้องละเอียดมากๆ นั่งสมาธิเหมือนกันอยู่ในกลางดวงแก้วเหมือนเป็นเรือนหยาบ เป็นบ้านเรือนหรือที่อยู่อาศัยของเขา แต่เดิมไม่มี เราก็ไปอัญเชิญกายสิทธิ์มาอยู่ในกลาง สวยงามทีเดียว

 

เพราะฉะนั้น ใครได้ไปแล้วก็ต้องรักษาไว้ให้ดี แก้วกายสิทธิ์ดวงนี้เป็นแก้วแห่งความสมปรารถนา ต้องนึกถึงดวงแก้วดวงนี้บ่อยๆ ไว้ที่กลางกาย หลับตา ลืมตา นั่ง นอน ยืน เดิน ต้องให้เห็นชัดใสแจ่ม อย่างน้อยก็เห็นดวงแก้วตรงนี้ เพราะการที่จะไปเห็นกายสิทธิ์มันต้องละเอียดมากๆ ต้องให้เห็นดวงแก้วดวงนี้ก่อนติดอยู่ตลอดเวลาเลย ทั้งนั่ง นอน ยืน เดิน ทุกอิริยาบถ ให้ชัดใสแจ่ม

(ปฏิบัติธรรม)

 

ให้นิ่งๆ นุ่มๆ อย่างเบาๆ สบายๆ ให้ใจใสๆ ใจเย็นๆ นะจ๊ะ อย่าไปตั้งใจเกินไป อย่าไปเพ่ง ไปจ้อง ไปลุ้นอะไร ทำเฉยๆ นิ่งๆ อย่างเดียว เบาๆ นุ่มๆ

(ปฏิบัติธรรม)

 

เมื่อกายวาจาใจของเราใสสะอาดบริสุทธิ์เหมาะสมที่จะเป็นภาชนะรองรับบุญใหญ่กันดีแล้ว ต่อจากนี้ไปให้ลูกทุกคนนั่งพับเพียบหลับตาพนมมือขึ้นพร้อมๆ กันนะจ๊ะ

(ตั้งนะโม ๓ จบ)

 

กล่าวคำอธิษฐานจิต

ข้าพเจ้าทั้งหลาย, ขอนอบน้อมบูชา, พระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์, และมหาปูชนียาจารย์, ผู้ประสิทธิ์ประสาทวิชชาธรรมกาย, ด้วยเทียนใจไฟนิรันดร์อนันตชัย, ในพรรษาแห่งการเข้าถึงธรรมนี้, ข้าพเจ้าทั้งหลาย,ได้ตั้งใจปฏิบัติธรรม, ให้เข้าถึงพระธรรมกาย, และทุ่มใจสร้างบารมี, อย่างเต็มที่เต็มกำลัง, ขออานิสงส์แห่งบุญนี้, จงดลบันดาลให้, ข้าพเจ้าทั้งหลาย, ได้ประสบความสำเร็จในชีวิต, ในธุรกิจหน้าที่การงาน, และสิ่งที่พึงปรารถนา, ให้มีมหาสมบัติอัศจรรย์, ทันใช้สร้างบารมี, ในปัจจุบันชาตินี้,

 

ให้มีสุขภาพพลานามัยที่แข็งแรง, มีกำลังใจที่เข้มแข็ง, ในการทำหน้าที่ผู้นำบุญ, ยอดกัลยาณมิตร, เมื่อไปชักชวนผู้มีบุญใด, ให้มาสร้างบารมี,มาเป็นประธานกองกฐินสามัคคี, ขอให้สำเร็จเป็นอัศจรรย์, ให้เข้าถึงฐานะอันประเสริฐ, ที่เลิศทั้งมนุษยสมบัติ,ทิพยสมบัติ, และนิพพานสมบัติ, ให้รู้แจ้ง เห็นแจ้ง แทงตลอด, ในวิชชาธรรมกาย, มีดวงปัญญาสว่างไสว, มีญาณทัสสนะกว้างไกล, มีดวงตาแจ่มใส, ทั้งมังสจักษุ, ทิพยจักษุ, ปัญญาจักษุ,สมันตจักษุ, และธรรมจักษุ,

 

ให้ได้บรรลุธรรม, ของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า, และพระเดชพระคุณหลวงปู่, พระมงคลเทพมุนี, (สด จนฺทสโร), พระผู้ปราบมาร, และคุณยายอาจารย์, มหารัตนอุบาสิกาจันทร์ ขนนกยูง, ให้ความปรารถนาทั้งมวล, ของข้าพเจ้าทั้งหลาย, จงเป็นผลสำเร็จ, จงเป็นผลสำเร็จ, จงเป็นผลสำเร็จ, ด้วยอานุภาพแห่งพระธรรมกาย, ของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า, ทุกๆ พระองค์, จงทุกประการเทอญ,นิพพานะ ปัจจะโย โหตุ

Add Comment

2555

วันเสาร์ที่ 13 สิงหาคม พ.ศ. 2565

• Share

Related Posts