ปัจฉิมโอวาทพุทธองค์ 520712C รอบสาย

ปัจฉิมโอวาทพุทธองค์

วันอาทิตย์ที่  ๑๒  กรกฎาคม  พ.ศ. ๒๕๕๒ ๐๙.๐๐ - ๑๑.๐๐ น. 

งานบุญวันอาทิตย์  สภาธรรมกายสากล  วัดพระธรรมกาย  

ปรับกาย

 

เมื่อเราได้สวดมนต์บูชาพระรัตนตรัยกันเสร็จเรียบร้อยแล้ว ต่อจากนี้ไปให้ตั้งใจให้แน่แน่ว มุ่งตรงต่อหนทางพระนิพพานกันทุกๆ คนนะลูกนะ

 

ให้นั่งขัดสมาธิ โดยเอาขาขวาทับขาซ้าย มือขวาทับมือซ้าย ให้นิ้วชี้ของมือข้างขวาจรดนิ้วหัวแม่มือข้างซ้าย วางไว้บนหน้าตักพอสบายๆ

 

หลับตาของเราเบาๆ ค่อนลูก พอสบายๆ คล้ายกับตอนที่เราใกล้จะหลับ อย่าไปบีบเปลือกตา อย่ากดลูกนัยน์ตา

 

ปรับใจ

 

แล้วก็ทำใจของเราให้เบิกบาน ให้แช่มชื่น ให้สะอาด บริสุทธิ์ ผ่องใส ไร้กังวลในทุกสิ่ง ไม่ว่าจะเป็นเรื่องอะไรก็ตาม ให้ปลด ให้ปล่อย ให้วาง

 

ให้คลายความผูกพันในทุกสิ่ง ไม่ว่าจะเป็นคน สัตว์ สิ่งของ ธุรกิจการงาน บ้านช่อง การศึกษาเล่าเรียน เรื่องครอบครัว หรือเรื่องอะไรที่นอกเหนือจากนี้ให้ปลด ให้ปล่อย ให้วาง ผ่อนคลายทุกส่วนของร่างกายของเรา ทิ้งทุกอย่าง ปล่อยวางทุกสิ่ง จะเป็นคน เป็นสัตว์ เป็นสิ่งของ เป็นเรื่องราวอะไรต่างๆ ทำประหนึ่งว่า เราอยู่คนเดียวในโลก

 

วัตถุประสงค์การเกิดมาเป็นมนุษย์

 

เรามีชีวิตอยู่ช่วงสั้นๆ ในเมืองมนุษย์ ที่เราเกิดมาโดยมีวัตถุประสงค์ที่จะทำพระนิพพานให้แจ้ง แสวงบุญ สร้างบารมี นี่เป็นวัตถุประสงค์หลักของชีวิต

 

ส่วนการทำมาหากิน ทำมาค้าขายก็เป็นเรื่องรองลงมา เพื่อที่จะให้เราได้ปัจจัย ๔ มาหล่อเลี้ยงสังขาร ได้ทรัพย์สินเงินทองมาเป็นอาหาร เสื้อผ้า ที่อยู่อาศัย ยารักษาโรค แต่งานหลักก็คือ การทำพระนิพพานให้แจ้ง เพื่อจะได้หลุดพ้นจากทุกข์ทรมานของชีวิต พ้นจากการเวียนว่ายตายเกิด

 

เพราะการเกิดบ่อยๆ ก็ทำให้แก่บ่อยๆ เจ็บบ่อยๆ ตายบ่อยๆ พลัดพรากจากสิ่งที่รักบ่อยๆ ประสบสิ่งที่ไม่เป็นที่รักบ่อยๆ ปรารถนาสิ่งใดไม่ได้สิ่งที่เราปรารถนาบ่อยๆ ต้องมีความโศกเศร้าเสียใจ คับแค้นใจ ร่ำพิไลรำพันกันบ่อยๆ ต้องตกอยู่ภายใต้กฎแห่งกรรม

 

กฎแห่งการกระทำ ทางกาย ทางวาจา ทางใจ บ่อยๆ กฎแห่งกรรมที่ทำให้เราจะต้องไปเจอวิบากกรรม ประสบทุกข์ลำบากในอบาย ในมหานรกบ่อยๆ เปรต อสุรกาย สัตว์เดรัจฉานบ่อยๆ นานๆ ทีก็ไปท่องเที่ยวในเทวโลกอยู่กันชั่วครั้งชั่วคราวก็กลับมาเกิด วนเวียนกันไปอยู่อย่างนี้แหละ

 

เดี๋ยวก็มีชีวิตอยู่ในชนชั้นล่างเมื่อประมาทในการดำเนินชีวิต เดี๋ยวก็ไปสู่ชนชั้นกลางเมื่อความประมาทน้อยลง บางครั้งก็ไปสู่ในชนชั้นสูง ที่ชนชั้นสูงนี่มักจะมีน้อย ปริมาณน้อยกว่าชนชั้นกลาง เวลามาเกิดเป็นชนชั้นกลางมีปริมาณมากกว่าเกิดเป็นชนชั้นสูง เป็นชนชั้นล่างยิ่งมาก

 

ก็เพราะการเกิดนี่แหละเป็นทุกข์ แต่สิ่งที่ทำให้เราเกิด มันมีเชื้ออยู่ภายใน เพราะฉะนั้นเมื่อเราคลายความผูกพันจากทุกสิ่ง ทิ้งทุกอย่าง วางทุกสิ่ง เราจะได้ใช้วันเวลาอย่างจำกัดในโลกมนุษย์นี้ช่วงสั้นๆ สั้นในระดับที่เราไม่รู้วันตายของเรา เพราะความตายไม่มีนิมิตหมาย เพื่อนร่วมสร้างบารมีของเราเป็นจำนวนมาก ต่างก็ทยอยตายกันไปทั้งๆ ที่ไม่อยากจะตาย อยากมีชีวิตอยู่ไปนานๆ

 

โลกนี้ไม่ใช่โลกแห่งความเพลิดเพลิน ปล่อยตัวปล่อยใจไปตามกระแสของกิเลส แต่เป็นโลกแห่งการสร้างบารมี แต่โลกเสวยผลแห่งบุญนั้นมันอีกโลกหนึ่ง คือ ในเทวโลก ในสุคติโลกสวรรค์ ซึ่งมีเวลายาวนานมาก เป็นผลจากการกระทำในเมืองมนุษย์

 

ปัจฉิมโอวาทพระสัมมาสัมพุทธเจ้า

 

ตอนนี้เรายังมีชีวิตอยู่ ก็ให้ชีวิตมีคุณค่าที่สุดด้วยการศึกษาคำสอนของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า และก็ปฏิบัติตามคำสอนของท่าน จึงจะได้ชื่อว่า ไม่ประมาทในการดำเนินชีวิต

 

ก่อนที่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าท่านจะดับขันธปรินิพพาน พุทธพจน์บทสุดท้ายที่ทรงประทานโอวาทก็คือ จงดำรงชีวิตอยู่ด้วยความไม่ประมาทเถิด ก็คือให้ละชั่ว ทำความดี ทำใจให้บริสุทธิ์ ผ่องใส

 

ง่ายที่สุด ลัดที่สุด คือ รวมใจมาหยุดนิ่งๆ นุ่มๆ ที่ศูนย์กลางกายฐานที่ ๗ ซึ่งอยู่ในกลางท้องของเรา ในระดับที่เหนือจากสะดือขึ้นมา ๒ นิ้วมือ

 

ตรงนี้ เป็นจุดเริ่มต้นที่จะทำให้เราเข้าถึงพระรัตนตรัยในตัว ซึ่งเป็นที่พึ่งที่ระลึกที่แท้จริงของเรา ดับทุกข์ได้ ทำให้เรามีความสุขอย่างไม่มีประมาณ เป็นความสุขที่เราไม่เคยเจอ มาก่อน ไม่ว่าจากทรัพย์สินเงินทอง หรือเรื่องอะไรก็ตาม

 

กามสุขนั้นมีผลช่วงสั้นๆ แต่ให้ทุกข์นั้นยาวนาน แต่สุขที่เข้าถึงพระรัตนตรัยนั้นยั่งยืน และเป็นสุขที่แท้จริง

 

ฐานที่ ๗ เป็นที่ตั้งของพระรัตนตรัย คือ พุทธรัตนะ ธรรมรัตนะ สังฆรัตนะ พุทธรัตนะ ก็คือ ธรรมกาย เกตุดอกบัวตูม องค์พระที่ชัดใสแจ่ม เป็นกายตรัสรู้ธรรมของเรา กายนี้แหละเป็นที่พึ่งที่ระลึกที่แท้จริงของเราที่สิงสถิตอยู่ที่ศูนย์กลางกายฐานที่ ๗ ตรงนี้แหละ

 

วางใจ

 

เราก็จะต้องเอาใจมาหยุดนิ่งๆ นุ่มๆ ที่ศูนย์กลางกายฐานที่ ๗ ตรงนี้ ซึ่งเป็นตำแหน่งเดียวที่พระสัมมาสัมพุทธเจ้า พระอรหันต์ทุกๆ พระองค์ ท่านมารวมใจหยุดนิ่งอยู่ที่ตรงนี้ และก็ได้บรรลุมรรคผลนิพพาน บรรลุอนุตตรสัมมาสัมโพธิญาณ เป็นพระสัมมาสัมพุทธ เจ้า เป็นพระอรหันต์ทั้งหลาย

 

เส้นทางนี้เป็นเส้นทางเอกสายเดียว เป็นแนวดิ่ง โดยเริ่มต้นจากจุดศูนย์กลางกายฐานที่ ๗ เพราะฉะนั้นให้ลูกทุกคนหยุดใจนิ่ง นุ่ม เบาสบายที่ศูนย์กลางกายฐานที่ ๗

 

นึกถึงบุญ

 

เรานึกถึงบุญที่เราทำผ่านมานับภพนับชาติไม่ถ้วน มาจนกระทั่งถึงปัจจุบันชาตินี้ บุญทั้งสงเคราะห์โลก และบุญที่ทำในพระพุทธศาสนา โดยเฉพาะล่าสุดคือบุญเมื่อวานนี้ เด็กดี V-Star ที่เราได้ให้ความสนับสนุนในทุกๆ ด้าน เพื่อให้เด็กได้เป็นผู้นำในการฟื้นฟูศีลธรรมโลกที่จะเป็นชนรุ่นต่อๆ ไป ที่จะอยู่ในโลกใบนี้อย่างผาสุก และก็เป็นต้นบุญต้นแบบที่ดีของเพื่อนมนุษย์

 

เรานึกถึงบุญเหล่านี้ด้วยใจที่เบิกบาน ที่แช่มชื่น ให้ทุกบุญมารวมกันเป็นดวงบุญใสๆ กลมรอบตัวเหมือนดวงแก้ว แต่ว่าใสบริสุทธิ์ประดุจเพชรลูกที่เจียระไนแล้ว ไม่มีตำหนิเลย โตขนาดไหนก็ได้ ใสบริสุทธิ์ประดุจเพชรลูกที่เจียระไนแล้ว ไม่มีตำหนิเลยอย่างน้อยก็โตเท่ากับแก้วตาของเรา สว่างเหมือนดวงอาทิตย์ยามเที่ยงวัน แต่ว่าใสเย็นเหมือนแสงจันทร์ในคืนวันเพ็ญ ใสเย็น สว่าง กระจ่างอยู่ในกลางกายของเรา

 

ให้นึกอย่างเบาๆ สบายๆ ใจใสๆ ใจเย็นๆ ให้ตรึกนึกถึงดวงใส เอาใจหยุดอยู่ในกลางดวงใสๆ อย่างเบาๆ สบายๆ ใจเย็นๆ

 

บริกรรมภาวนา

 

พร้อมกับประคองใจให้หยุดนิ่ง ด้วยบริกรรมภาวนาในใจเบาๆ ภาวนาว่า สัมมาอะระหังๆๆ ตรึกนึกถึงดวงใส เอาใจหยุดอยู่ในกลางดวงใสๆ อย่างเบาๆ สบายๆ ใจเย็นๆ สัมมาอะระหังๆๆ

 

ให้เสียงดังออกมาจากในกลางท้องของเรา อย่างเบาๆ สบายๆ ใจเย็นๆ ตรึกนึกถึงดวงใส ใจหยุดอยู่ในกลางดวงใสๆ อย่างเบาๆ สบายๆ ใจเย็นๆ ใจใสๆ ใจเย็นๆ สัมมาอะระหังเรื่อยไปเลย

 

เช้านี้อากาศกำลังสดชื่นเย็นสบาย เหมาะสมที่ลูกผู้มีบุญทุกคนจะได้ประกอบความเพียรกันอย่างให้กลั่นกล้า ให้ถูกหลักวิชชา ให้สมกับที่ได้เกิดมาเป็นมนุษย์ มาพบพระพุทธศาสนาวิชชาธรรมกาย ก็ให้ประคับประคองใจให้หยุดนิ่งกัน ให้ลูกทุกคนสมหวังดังใจในการเข้าถึงพระรัตนตรัยในตัวทุกๆ คนนะลูกนะ ต่างคนต่างนั่งกันไปเงียบๆ นะจ๊ะ

Add Comment

2552

วันพุธที่ 3 สิงหาคม พ.ศ. 2565

• Share

Related Posts