วันบวชอุบาสิกาแก้วล้านคน 531225C รอบสาย

 

วันบวชอุบาสิกาแก้วล้านคน

วันเสาร์ที่  ๒๕  ธันวาคม พ.ศ. ๒๕๕๓ (๐๙.๐๐ - ๑๑.๐๐ น.)

บวชอุบาสิกาแก้วหน่ออ่อนทั่วประเทศ ๑,๐๐๐,๐๐๐ คน ณ สภาธรรมกายสากล

ปรับกาย

เมื่อเราได้สวดมนต์บูชาพระรัตนตรัยกันเสร็จเรียบร้อยแล้ว ต่อจากนี้ไปให้ตั้งใจให้แน่แน่ว มุ่งตรงต่อหนทางพระนิพพานกันทุก ๆ คนนะลูกนะ

 

ให้นั่งขัดสมาธิ โดยเอาขาขวาทับขาซ้าย มือขวาทับมือซ้าย ให้นิ้วชี้ของมือข้างขวาจรดนิ้วหัวแม่มือข้างซ้าย วางไว้บนหน้าตักพอสบาย ๆ

 

หลับตาของเราเบา ๆ ค่อนลูก พอสบาย ๆ ไม่ถึงกับเปลือกตาปิดสนิทนะจ๊ะ เหมือนเราปรือ ๆ ตานิด ๆ ให้มีความรู้สึกว่า เราหลับตาสบาย ๆ ปรือ ๆ ตานิดหน่อย ถ้าหลับตาเป็น เราจะเห็นภาพภายในได้ง่าย อย่าฟังผ่านนะลูกนะ อย่าไปบีบเปลือกตา  อย่ากดลูกนัยน์ตา  ทำตรงนี้ให้ถูกต้องให้ถูกส่วนเสียก่อน

 

แล้วก็ผ่อนคลายกล้ามเนื้อทุกส่วนของร่างกายของเรา ทั้งเนื้อทั้งตัวให้รู้สึกว่าผ่อนคลาย ตั้งแต่กล้ามเนื้อบนใบหน้า ศีรษะ ลำคอ บ่า ไหล่ แขนทั้งสอง ถึงปลายนิ้วมือ ให้ผ่อนคลาย กล้ามเนื้อบริเวณลำตัว ขาทั้งสองถึงปลายนิ้วเท้า ให้ผ่อนคลาย อย่าให้มีส่วนใดส่วนหนึ่งของร่างกายเรามันตึง หรือว่ามันเกร็ง

 

ขยับเนื้อขยับตัวของเราให้ดี ให้พอเหมาะพอดี นั่งให้ถูกส่วน จนกระทั่งเรามีความรู้สึกว่า เราจะนั่งอยู่ในอิริยาบถนี้ ท่านี้ ได้นานเท่าไรก็ได้ ต้องผ่อนคลายนะลูกนะ

 

ปรับใจ

 

พอเราปรับร่างกายของเราดีแล้ว ก็มาปรับที่ใจเรา ใจของเราก็ต้องให้เบิกบาน ให้แช่มชื่น ให้สะอาด บริสุทธิ์ ผ่องใส ไร้กังวลในทุกสิ่ง ไม่ว่าจะเป็นเรื่องอะไรก็ตาม ให้ปลด ให้ปล่อย ให้วาง ให้คลายความผูกพันจากคน สัตว์ สิ่งของ บ้านช่อง อะไรต่าง ๆ เหล่านั้น

วันนี้ เป็นวันสำคัญสำหรับชีวิตของเรา ที่เราจะได้มาบวชเป็นอุบาสิกาแก้ว ธิดาของพระชินสีห์ ธิดาของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า เพราะฉะนั้นเราต้องไม่มีห่วง ไม่มีกังวล ทำประดุจว่าเราอยู่คนเดียวในโลก ทำใจให้เป็นอิสระ จากเรือนเหมือนนกที่จากคอน ไม่อาลัยอาวรณ์ในสิ่งใดเลย ให้ปลด ให้ปล่อย ให้วาง ให้คลายความผูกพันจากทุกสิ่ง  เพราะว่ายึดมั่นถือมั่นไปก็ไม่เกิดประโยชน์ ทุกสิ่งล้วนไปสู่จุดสลายทั้งสิ้น ไม่ว่าจะเป็นคน เป็นสัตว์ หรือว่าเป็นสิ่งของ ตำแหน่งหน้าที่การงาน เป็นต้น ล้วนไปสู่จุดสลายทั้งสิ้น เกิดขึ้น ตั้งอยู่ แล้วก็ไปสู่จุดสลาย

 

แม้แต่ร่างกายของเรานี้ก็เช่นเดียวกัน เกิดขึ้น ตั้งอยู่ แล้วก็จะไปสู่จุดสลายทั้งสิ้น เพราะฉะนั้นก็อย่าไปยึดมั่นถือมั่นมากนัก  เพราะว่าแต่ละสิ่งแต่ละอย่างนั้น แค่เป็นเครื่องอาศัยกันชั่วครั้งชั่วคราว แล้วก็พลัดพรากจากกันไป

โอวาทบวชอุบาสิกาแก้ว รับสไบแก้ว

 

วันนี้ลูกอุบาสิกาแก้วทุกคน จะต้องทำใจให้ใส ให้สะอาด ให้บริสุทธิ์ เพื่อว่ากาย วาจา ใจ ของเราจะได้สะอาดบริสุทธิ์เหมาะสมที่จะเป็นภาชนะรองรับบุญใหญ่ที่จะเกิดขึ้นรองรับสไบแก้วจากพระมหาเถระ ซึ่งเป็นตัวแทนของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ได้มอบให้กับลูกทุกคน เพื่อยกระดับใจของลูกให้เป็นธิดาของพระชินสีห์ที่สมบูรณ์ ได้ชื่อว่า เป็นอุบาสิกาแก้วผู้ไปนั่งใกล้พระรัตนตรัย

บวชให้ได้สองชั้น รับอานิสงส์ใหญ่

 

แม้เราจะเป็นผู้หญิง ก็สามารถบวชทดแทนบุญคุณบิดามารดาได้  ด้วยการบวชภายใน  ถ้าภายในกลางกายของเรานี้ ซึ่งมีพระธรรมกายอยู่แล้ว  ถ้าเราเข้าถึงได้  เห็นชัดใสแจ่มอยู่ตลอดเวลา  เราก็ได้ชื่อว่า ได้บวชสองชั้น  ชั้นนอก แม้ไม่ได้ครองผ้ากาสาวพัสตร์แบบบุรุษเพศ แต่เราก็ได้ครองผ้าสไบแก้ว ภายใน ของเราเข้าถึงพระรัตนตรัยเข้าถึงพุทธรัตนะ คือ องค์พระธรรมกายที่มีอยู่ในตัวของเรา ก็ยังได้ชื่อว่า บวชสองชั้น

 

บวชสองชั้น ซึ่งมีอานิสงส์ใหญ่ จะเกิดขึ้นกับตัวของเราเป็นปฐมเริ่ม แล้วก็ถึงแก่บิดามารดาได้ เราจะช่วยท่านปิดประตูอบาย  แล้วก็เปิดประตูสวรรค์ให้กับท่านได้  จะไปตัดรอนวิบากกรรมวิบากมารอะไรต่าง ๆ ที่ตัวเราและท่านได้ดำเนินชีวิตผิดพลาดในกาลเวลาที่ผ่านมา เพราะความไม่รู้เรื่องราวความเป็นจริงของชีวิต บุญบารมีในวันนี้ก็จะไปช่วยตัดรอน ผ่อนหนักเป็นเบา เบาเป็นหาย ร้ายกลายเป็นดี

 

วันนี้จึงเป็นวันที่พิเศษสุดวันหนึ่งในชีวิต ที่ลูกทุกคนได้เกิดมาเป็นมนุษย์ มาพบพระพุทธศาสนา ได้รู้ว่าในตัวของเรามีพระธรรมกาย เป็นพุทธรัตนะ เป็นตัวพระรัตนตรัย ซึ่งเป็นที่พึ่งที่ระลึกที่แท้จริงของเรา

 

วางใจ

 

ในช่วงเช้านี้ ลูกอุบาสิกาทุกคน  ลูกหญิงทุกคน จะต้องทิ้งทุกอย่าง ปล่อยวางทุกสิ่ง แล้วก็รวมใจไปหยุดนิ่ง ๆ นุ่ม ๆ  ที่ศูนย์กลางกายฐานที่ ๗  ซึ่งอยู่ในกลางท้องของเราในระดับที่เหนือจากสะดือขึ้นมา ๒ นิ้วมือ ซึ่งลูกหญิงก็ได้รู้จักกันมาอย่างดีแล้ว เพราะว่าได้ผ่านการอบรมมาหลายวันแล้ว

 

ให้ลูกทุกคน ทิ้งทุกอย่าง ปล่อยวางทุกสิ่งจริง ๆ แล้วก็รวมใจไปหยุดนิ่ง ๆ นุ่ม ๆ ที่ศูนย์กลางกลายฐานที่ ๗ อย่างละเอียดอ่อน อย่างละมุนละไม แล้วก็ผ่อนคลาย อย่าไปลุ้น อย่าไปเร่ง อย่าไปเพ่ง อย่าไปจ้อง อย่าตั้งใจมากเกินไป ทั้งร่างกายและจิตใจ ต้องผ่อนคลาย สบาย ให้บริสุทธิ์ผ่องใส  

 

นึกถึงบุญ

 

ให้ลูก ๆ นึกถึงบุญทุก ๆ บุญที่เราทำผ่านมา จะกี่ภพกี่ชาติก็ตาม จะสงเคราะห์ทางโลกเป็นสาธารณกุศล ช่วยเหลือคนยากคนจน สร้างโรงเรียน โรงพยาบาล สงเคราะห์ญาติ เป็นต้น  หรือบุญที่ทำในพระพุทธศาสนา ซึ่งเป็นแหล่งแห่งเนื้อนาบุญ เช่น ทอดกฐิน ทอดผ้าป่า สร้างโบสถ์ วิหาร ศาลาการเปรียญ  วัดวาอาราม เป็นต้น ทั้งทำด้วยตัวเองและไปชวนคนอื่นเขามาทำด้วย

 

ให้ลูกทุกคนนึกถึงบุญนี้ ไม่ว่าจะเป็นบุญเล็กบุญน้อย บุญใหญ่ บุญปานกลาง ทั้งทาน ทั้งศีล ทั้งภาวนา เป็นต้น  เท่าที่เรานึกได้ในปัจจุบันชาตินี้ก่อน  บุญในปัจจุบันชาตินี้ ก็จะได้ไปเชื่อมกับบุญในอดีตที่ผ่านมานับภพนับชาติไม่ถ้วน ที่เราลืมไปแล้ว แต่ว่าบุญนั้นยังติดอยู่ในศูนย์กลางกายฐานที่ ๗ ของเรา

 

ก็จะดึงดูดเข้าหากัน มารวมเป็นดวงบุญใส ๆ ติดอยู่ในศูนย์กลางกายฐานที่ ๗ กลมรอบตัวเหมือนดวงแก้ว แต่ว่าใสบริสุทธิ์ประดุจเพชรลูกที่เจียระไนแล้ว ไม่มีตำหนิเลย อย่างน้อยก็ใสเหมือนน้ำใส ๆ  เหมือนน้ำแข็งใส ๆ บ้าง  หรือใสเหมือนกระจกคันฉ่องที่เราส่องเงาหน้า กระทั่งใสเหมือนเพชรที่ต้องแสง หรือใสเกินความใสใด ๆ ในโลก แล้วก็สว่างเหมือนดวงอาทิตย์ยามเที่ยงวัน แต่ว่าใสเย็นเหมือนแสงจันทร์ในคืนวันเพ็ญ  ที่ไม่แสบตา ไม่จ้าตา

 

มาพร้อมกับความสุขที่ยิ่งใหญ่ไม่มีประมาณ ที่เราไม่เคยพบพานเจอะเจอมาก่อนเลย เป็นความสุขที่เราอยากจะแบ่งปันให้ทุก ๆ คนในโลก ด้วยหัวใจอันบริสุทธิ์ผุดผ่อง เป็นความรักและปรารถนาดีต่อสรรพสัตว์ทั้งหลายอย่างแท้จริง ที่ไม่หวังสิ่งใดมาตอบแทนเลย

 

ดวงบุญใส ๆ จะมาพร้อมกับความสุขและความบริสุทธิ์ที่เราเห็นได้ในกลางท้องของเรา ในตำแหน่งที่ศูนย์กลางกายฐานที่ ๗  ซึ่งเหนือสะดือขึ้นมา ๒ นิ้วมือ ให้ลูกทุกคนนึกอย่างแผ่วเบา ละมุนละไม นุ่ม ๆ ซอฟท์ ๆ นุ่ม ๆ แล้วก็นำใจมาหยุดนิ่ง ๆ นุ่ม ๆ เบา ๆ สบาย ๆ ผ่อนคลาย ใจเย็น ๆ  

 

บริกรรมภาวนา

 

พร้อมกับประคองใจให้หยุดนิ่งด้วยบริกรรมภาวนาในใจเบา ๆ ว่า สัมมาอะระหัง ๆ ๆ กี่ครั้งก็ได้ จนกว่าใจของเราไม่อยากจะภาวนาต่อไป อยากหยุดใจนิ่ง ๆ เฉย ๆ ถ้าเกิดความรู้สึกอย่างนี้เราก็ไม่ต้องภาวนา สัมมาอะระหัง อีกต่อไป แต่ว่าเมื่อใดใจฟุ้งไปคิดเรื่องอื่น จึงย้อนกลับมาภาวนา สัมมาอะระหัง ใหม่

 

ทวยเทพแซ่ซร้องอนุโมทนา

ลูกได้ผ่านการอบรม ผ่านการฝึกฝนมาดีพอสมควรแล้ว แม้จะเป็นช่วงสั้น ๆ ก็ตาม  วันนี้มีความสำคัญอย่างยิ่งต่อลูกทุก ๆ คน ต้องหมั่นตอกย้ำด้วยอารมณ์บันเทิงว่า เราจะเป็นธิดาของพระชินสีห์ในวันนี้

 

ลูกหลาย ๆ  คนก็ได้เข้าถึงองค์พระภายในกันแล้ว ก็ให้รักษาองค์พระภายในเอาไว้ให้ดี ทำใจหยุดใจนิ่งในกลางองค์พระอย่างแผ่วเบา นุ่มนวล ละมุนละไม ด้วยความเทิดทูนเคารพบูชา ด้วยจิตอันเลื่อมใสในพระสัมมาสัมพุทธเจ้า  ถ้าลูกทำได้อย่างนี้ องค์พระก็จะยิ่งชัดยิ่งใสแจ่มกระจ่างอยู่กลางกาย บุญใหญ่ก็จะเกิดขึ้นกับลูก และถึงแก่บิดามารดา การบวชในคราวนี้ เราก็จะได้สมปรารถนา ที่มนุษย์และเทวาต้องอนุโมทนาสาธุการ แล้วก็จะกล่าวขานกันไปในเทวโลก

 

ชื่อและภาพของลูกจะไปปรากฏอยู่ในเทวโลก ในหมู่ชาวสวรรค์ทั้งหลาย ในหมู่พรหมและก็อรูปพรหม กิตติศัพท์อันดีงามนี้ก็จะขจรขจายออกไปดังไปถึงอายตนนิพพาน ที่มีแต่พระธรรมกายของพระพุทธเจ้า พระอรหันต์ที่ท่านดับขันธปรินิพพานนานมาแล้วนับอสงไขยพระองค์ไม่ถ้วน ท่านก็จะได้เติมบุญเติมบารมีให้กับลูกทุก ๆ คน ให้มีกาย วาจา ใจ สะอาด บริสุทธิ์ยิ่งขึ้นไปอีก เพื่อที่จะได้เหมาะสมที่จะรองรับเรียนรู้คำสอนของพระสัมมาสัมพุทธเจ้าให้ยิ่ง ๆ ขึ้นไป

 

มรรคผลนิพพานอยู่ในตัว

 

มรรคผลนิพพานนั้นอยู่ในตัวของเรานี่เอง โดยมีจุดเริ่มต้นที่ศูนย์กลางกายฐานที่ ๗ ตรงนี้แหละ ตำแหน่งเดียวที่พระสัมมาสัมพุทธเจ้า พระอรหันต์ทั้งหลายทุกพระองค์ ไม่มีเว้นเลยแม้แต่พระองค์เดียว  เมื่อท่านทิ้งทุกอย่างปล่อยวางทุกสิ่งแล้ว ใจท่านก็จะมาหยุดนิ่งอยู่ที่ตรงนี้แหละ ตั้งแต่เบื้องต้นจนกระทั่งเป็นพระอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า เป็นพระอรหันต์ทั้งหลาย

 

ถ้าลูกนำใจมาหยุดนิ่งอยู่ที่ตรงนี้ ในตำแหน่งเดียวกันกับท่าน ก็ได้ชื่อว่า เดินตามรอยปทุมบาทของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า

 

เพราะฉะนั้น วันนี้สำคัญนะลูกนะ อย่าให้ใจกระทบกระเทือน อย่าให้ใจหวั่นไหวในสิ่งที่เราได้เห็น ได้ยิน ลิ้มรส  ถูกต้องสัมผัส  ต้องกลั่นจิตกลั่นใจของเราให้ใส ๆ อย่าให้ขุ่นมัวแม้แต่นิดเดียว  อย่าให้ขัดเคืองใจ  เพราะว่าผู้มีอานุภาพที่อยู่ภายในจะนับจะประมาณมิได้ กำลังเชื่อมสายบุญให้ลูกหญิงทุก ๆ คนอยู่ ให้มีคุณสมบัติเหมาะสมที่จะเป็นธิดาของพระชินสีห์ ของพระสัมมาสัมพุทธเจ้าที่แท้จริง

 

เพราะฉะนั้น วันนี้จะต้องทำใจให้ใส ๆ ให้เยือกเย็นและผ่อนคลาย ลูกจะต้องยิ้มแย้มแจ่มใส เกื้อกูลซึ่งกันและกัน  ประคับประคองกัน เป็นกัลยาณมิตรซึ่งกันและกัน

 

ให้หมั่นตรึก หมั่นนึก หมั่นคิด ให้ใจติดอยู่ในศูนย์กลางกายฐานที่ ๗ จนกว่าจะถึงเวลาสว่าง คือ เวลาที่พระมหาเถระจะได้เป็นตัวแทนของพระสัมมาสัมพุทธเจ้ามอบสไบแก้วสัญลักษณ์อันประเสริฐให้แก่ลูกทุกคน ที่จะได้ไปห่มครองด้วยความปีติและภาคภูมิใจว่า วันนี้เราก็ได้ชื่อว่าเป็นบรรพชิต เป็นนักบวช บวชเป็นอุบาสิกาแก้ว และจะเป็นต้นบุญต้นแบบที่ดีของชาวโลก ที่จะมาในภายหลังต่อ ๆ กันไป เพราะฉะนั้น เช้านี้ให้รักษาใจให้หยุดนิ่ง ให้ใส ๆ นะลูกนะ แตะไปเบา ๆ หยุดใจไปอย่างสบาย ผ่อนคลาย ใจเย็น ๆ

 

เช้านี้อากาศกำลังสดชื่นแจ่มใส เย็นสบาย เหมาะสมที่ลูกผู้มีบุญทุก ๆ คน จะได้ประกอบความเพียรให้กลั่นกล้า อย่างถูกหลักวิชชาของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ให้ตั้งใจประคับประคองใจกันไป  ขอให้ลูกทุกคนสมหวังดังใจในการเข้าถึงพระธรรมกายในตัวทุก ๆ คนนะลูกนะ ต่างคนต่างนั่งกันไปเงียบ ๆ นะจ๊ะ

Add Comment

2553, บวชสองชั้น

วันเสาร์ที่ 13 สิงหาคม พ.ศ. 2565

• Share

Related Posts